ΣΙΔΕΡΑΚΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

ΜΗΧΑΝΑΝΘΡΩΠΟΙ
Υπάρχει μια διαφορετική, μια μοναδική "φυλή" ανθρώπων, που το κοινό τους πάθος τους στιγματίζει, τους καθοδηγεί και τους κάνει να ξεχωρίζουν. Είναι όλοι αυτοί, που χωρίς να ξέρουν το πώς και το γιατί, βρέθηκαν ερωτευμένοι βαθιά και για πάντα με κάτι που σίγουρα είναι άψυχο. Μερικά κομμάτια σίδερο ενωμένα, ένα μηχάνημα, ένα μεταφορικό μέσο. Όσο πεζά κι αν το δεις απέξω, τελικά για κείνους, αυτό το μηχάνημα αποκτά υπόσταση, αναπνέει, ζει και μέσα από κοινές πορείες, δίνουν ο ένας στον άλλον στοργή, δύναμη και νόημα για να συνεχίσουν. Σιγά σι...
Διαβάστε περισσότερα...

Ροκεντρό
...Έξω βρέχει, άλλη μια γαμημένη βροχερή μέρα. Κοιτάζω απ' τη βιτρίνα τους ανθρώπους να περνούν βιαστικά, με κεφάλια σκυμμένα. "Πού πηγαίνουν; Γιατί πηγαίνουν;" σκέφτομαι. Περνάει ο φίλος μου ο Τάκης, παλιός φίλος. Φοράει τζιν στενό, ξεβαμμένο, μυτερά παπούτσια κι ένα πέτσινο μπουφάν με τον γιακά σηκωμένο. Τα μαλλιά του, βρεγμένα, δείχνουν ακόμα πιο αραιά και το πρόσωπό του, σφιγμένο από τις ψιχάλες που τον χτυπάνε, ακόμα πιο ρυτιδιασμένο. Με κοιτάει, τον κοιτάω και με πλησιάζει. "Πότε θα πάμε για λίγο ροκεντρό, ρε μαλάκα;" μου λέει. "Βαστ...
Διαβάστε περισσότερα...