ΣΤΑΥΡΟΥ ΔΗΜΗΤΡΑ

Πρόσφορο και άρτος (έκδοση 2024)
Το πρόσφορο κατέχει μια πολύ κεντρική θέση στην εκκλησιαστική ζωή της ορθόδοξης Εκκλησίας μας, καθώς αποτελεί με πολλούς τρόπους σημείο αναφοράς για τον καθένα από εμάς: "σιτάρι", δηλαδή δώρο του Θεού, "ζύμωμα", δηλαδή δική μας προσφορά, "αντίδωρο", δηλαδή μετοχή ευλογίας και αγιασμού, και, πάνω από όλα, το Σώμα του Χριστού. Ο άρτος και η αρτοκλασία παραπέμπουν στα θαύματα του Χριστού και έχουν τις ρίζες τους στις Αγάπες, τα κοινά τραπέζια των πιστών κατά τα πρώτα χριστιανικά χρόνια. Η πολύτιμη ευκαιρία να ζυμώσουμε οι ίδιοι το πρόσφορο κ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ψίθυροι των ξύλων
Εκείνες τις φορές, μάλιστα, το θρανίο μεταμορφωνόταν. Γινόταν η πόρτα ή το παράθυρο, που άνοιγαν ευθύς σε κήπους με δέντρα, με λουλούδια, με εποχές, με χρώματα, με κοκκινολαίμηδες. Μ.Λ. Ξύλα δέντρων, που έγιναν μουσικά κουτιά και αποθήκευσαν μέσα στα νερά και τους ρόζους τους τις φωνές των φύλλων, το θρόισμα του ανέμου και τα τραγούδια των πουλιών. Δ.Σ. «Δεν είχαν καθόλου άδικο ο Μιχάλης Λεβέντης και η Δήμητρα Σταύρου που εμπνεύστηκαν τούτο το ευρηματικό, όμορφο βιβλίο από αναστεναγμούς ξύλου και όσα τούς ψιθύριζε...» (Από τον πρόλογο τη...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΦΩΤΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΦΩΤΑ
Λευκωπά σύννεφα μια έκρυβαν και μια φανέρωναν τον θαμπό ήλιο. Το μικρό καράβι έπλεε "εις τον μέγαν και απλωτόν αιγιαλόν, ανάμεσα εις αγρίους θαλασσοπλήκτους βράχους, δια να φωτίσει και αγιάσει τα αφώτιστα κύματα". Ο Φώτης μαζί με τους άλλους κολυμβητές προετοιμαζόταν στην ακτή για τη βουτιά του. Έκανε τον σταυρό του και βούτηξε τα πόδια του στο ακροθαλάσσι. Έκανε κρύο, αυτή ήταν η αλήθεια. Ξαφνικά όμως του ήρθε μια παράξενη ορμή και μάλωσε -από μέσα του- το κρύο νερό σαν να ήταν ζωντανός άνθρωπος: "Άκου να δεις! Εγώ θα κολυμπήσω και θα πάω...
Διαβάστε περισσότερα...