ΣΤΕΦΑΝΑΚΙΣ Δ. ΓΙΑΝΝΗΣ

Ο κόσμος της χαρακτικής
Το τωρινό φιλόδοξο εγχείρημά μου, η συγγραφή ενός βιβλίου για τη χαρακτική, ξεκίνησε σαν μια σκέψη να συγκεντρώσω σε ένα εγχειρίδιο όσο το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες, θεωρητικές και πρακτικές, καθώς και όλη τη γνώση που αποκόμισα και απέσταξα σπουδάζοντας και κυρίως δουλεύοντας -πειραματιζόμενος πάντα- πάνω σε μια αρχέγονη μορφή τέχνης που ποτέ δεν έπαψε να με μαγεύει και να με εμπνέει. Και τούτο διότι παρέμεινε στα μάτια μου μυστηριώδης όσο και απρόβλεπτη, αποδεικνύοντάς μου κάθε φορά ότι το τελικό αποτέλεσμα σχεδόν ποτέ δεν πρέπει ...
Διαβάστε περισσότερα...

Στη στροφή τ' ουρανού και στη μέση του δρόμου
Ένας κύκλος η ζωή μας. Απ' τον μακρινό ουρανό μέχρι το χώμα, που επειδή τη μνήμη απωλέσαμε το περιγελούμε, όπως και τα φύλλα των δέντρων, που τις αυλές μας βρομίζουν. Ένας κύκλος απ' τον οποίο τίποτα δεν μαθαίνουμε. Τα ψηλά κτήρια τη σκέψη μας φυλακίζουν, καθώς προσπαθούμε τα σώματά μας να προστατεύουμε από έναν φονικό ήλιο που με τα ίδια μας τα χέρια ξεγυμνώσαμε. Τώρα, χωρίς περίσκεψη, χαιρετίζουμε τον κόσμο της τεχνητής νοημοσύνης που προελαύνει, αφήνοντας τη δική μας νόηση και σκέψη ν' ατροφήσει. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΒΑΘΟΣ ΟΥΡΑΝΟΥ
Τζιτζίκια ψάλλουν: ελιά ευλογημένη, πράσινος καρπός Λευκό σύννεφο λούζεται στη θάλασσα· κόκκινη κλωστή [...] [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ
Τα πράγματα προϋπήρχαν πριν οι λέξεις έρθουν να τα ονοματίσουν, να δώσουν υπόσταση σε μια κρυμμένη δύναμη. Στον Κόσμο των πραγμάτων μνήμες από το παρελθόν έρχονται να συγκρουστούν με πράγματα του σήμερα και μέσα από αυτή τη σύγκρουση γίνεται προσπάθεια να έρθει μια κάθαρση, μια συμφιλίωση. Οι λέξεις δεν μπορούν, είναι φτωχές για να βάλουν στο χαρτί την αγωνία του ανθρώπου. "Ποτέ των πραγμάτων η φύση στο χαρτί δεν θα μπει", γι' αυτό και ο ζωγράφος που αντιγράφει τη φύση συχνά αποτυγχάνει. Όμως επειδή "Μόνο οι νεκροί είναι φρόνιμοι",...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΙΤΟΣ ΑΙΦΝΙΔΙΟΣ Η ΜΟΝΑΞΙΑ
Ο ήλιος έφαγε το πρόσωπο και μόνο το περίγραμμα στ' αριστερό σου το αφτί θυμίζει πώς κάποτε ήσουν φωτογραφία ουρανός και φως φως κι ουρανός δικός χώμα εν τέλει· χώμα [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΡΟΣΦΥΓΑΣ ΘΕΟΣ
«ΤΟ ΜΕΡΜΗΓΚΑΚΙ»: Είδα στον ύπνο μου μικρό πώς ήμουν μερμηγκάκι κι ότι στους ώμους μου βαρύ φορτίο κουβαλούσα είχα χαθεί σε δρόμους υπαρκτούς και σε ανύπαρκτα γλιστρούσα μονοπάτια ν' αφήσω το φορτίο μου την λεία του χειμώνα Μαύρο πως ήμουν είδα μερμηγκάκι μικρό και πιο μικρό από έναν κόκκο άμμου περιπλανώμενο, ενοχικό την άγρα της τροφής αν σταματούσα Είδα παράξενο πως ήμουν μερμηγκάκι και πως ψηλά τη μύτη μου κρατούσα φοβόμουν είδα μέσα στην τρέλα της ζωής τον πυρετό μήπως το πόδι σε άλλο μερμηγκάκι θα δαγκώσω κι όχι εκείνο το βαρύ πο...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΚΑΡΦΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
Θυμάμαι Κάποτε ήμουνα κι εγώ Αύγουστος Ιερός βράχος Χώμα στο χώμα Συναυλία θανάτου Προσευχή Κι όμως σε αγκάλιασα Του χρόνου το καρφί Χρώματα Ο χρόνος Δεν είναι παιγνίδι Μάντρα Αλήτη χρόνε Να θυμηθώ Στο αλώνι Τραγούδι Σαν πετραμύγδαλο Χρόνος Λίγο χρώμα Φως αστεριών Φτερά αγγέλου Πικρό χαμόγελο Απόγευμα Μάνα μου Η μνήμη των πραγμάτων Χρόνος Απωθημένο Μοναξιά Ψάχνοντας τη λέξη 1987-1988 Λέξη Ο κύκλος Εικόνες Η λέξη Πορτοκαλί Εικόνες περιπλάνησης Όπως και χθές Η ποδηλάτισσα Το ποίημα Το ανεκπλήρωτο Μη μου ζητάς Ήχος Ελλάδα 1, 2 Ύδρα Ηδονή Ένα...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΙΚΟΝΕΣ ΠΕΡΙΠΛΑΝΗΣΗΣ