ΣΥΛΑΙΔΗ ΜΑΡΙΑ

Ένα πιο σκοτεινό φως
Μια φορά κι έναν καιρό, ο Φόβος στάθηκε για ένα λεπτό και κάρφωσε το βλέμμα του μακριά, σε εκείνο το λαμπερό και γεμάτο ζωή βασίλειο που πάντα ονειρευόταν να κατακτήσει. «Λοιπόν, θα πάμε;» ρώτησε ανυπόμονα ο Τρόμος, ο μικρότερος αδελφός. «Περίμενε λίγο», είπε κοφτά και στερέωσε τα λιπόσαρκα χέρια του στους γοφούς. «Κάνε υπομονή, αδελφέ μου», συνέχισε και του χάρισε ένα χαμόγελο. «Γιατί πρέπει να περιμένουμε;» είπε ο Τρόμος και έγλειψε τα αιματοβαμμένα χείλη του. Ο Θάνατος κατέφθασε αργά. Ο μαύρος μανδύας που φορούσε κρεμόταν από τους στενο...
Διαβάστε περισσότερα...