ΣΥΜΕΩΝΙΔΟΥ ΜΑΡΙΚΑ

Βεντέμα
ΕΤΙΚΕΤΑ Κτητική αντωνυμία ράβω, ξηλώνω κτητικές αντωνυμίες κι επίθετα σου, μου, ναι και τις κρυμμένες ίσως αυτές πιο πολύ δεν τις αντέχω δε με αφορούν σαν κάγκελα ακούγονται αυτό που αισθάνομαι, αυτό μόνο κατέχω. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΥ ΟΔΗΓΕΙ
ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΤΟΥ ΑΧΙΛΛΕΑ Ξύπνησα έχοντας στο χέρι μου Το άγαλμα της Αθηνάς Σοφό το όνειρο Που δε γίνεται πραγματικότητα Που σε ξεβολεύει Όπως ο φίλος που χάθηκε πρόωρα Όπως η βροχή στο τζάμι Από μέσα Δάκρυ. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΑΡΑΞΕΝΗ ΕΞΗΓΗΣΗ 22
Ο μάγος στο δάσος Φίλοι με προστατεύουν Κανείς δεν καταλαβαίνει τον λαγό που φτιάχνει την ιστορία Μάθαινες γράμματα εδώ για να γράψω εγώ Σύμπτωση; [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

"ΠΛΑΝΗ 18"
"SEVEN": Με ρώτησες αν έχεις αμαρτήσει. Αυτός που ερωτεύτηκες είναι και τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα. Όχι καρδιά μου η αγάπη δεν είναι Επαγωγή κι Αντιμετάθεση είναι δύναμη (Από την έκδοση)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΖΩΗ
Η Μαρία κάθε μέρα μετά από τη δουλειά ήταν στο νοσοκομείο. Το ίδιο κι όλες τις νύχτες. Έπλενε τον Άρη, του διάβαζε, τον τάιζε, του έλεγε αστεία... Ήταν οι πιο ευτυχισμένες νύχτες της ζωής της εκεί. Εκεί που σιχαινόταν τη μυρωδιά του θανάτου, εκεί αυτή ζούσε... Ζούσε. Ήταν δίπλα του, ήταν ήσυχα, αυτά μου έλεγε συνέχεια και τα μάτια της έλαμπαν. Με έναν θάνατο αρχίζει η ζωή και έτσι τελειώνει... Ήταν στο τέλος του καλοκαιριού, έμπαινε το φθινόπωρο και είχε ακόμα ζέστη. Η Μαρία είχε ανοίξει το πουκάμισό της κι ο Άρης της είπε: "Ξέρω ότι η όψη...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ
Φυλακή Αλλαγή Προσοχή Νομίζεις Τα μάτια των άλλων Σπήλαια Επιτάφιος Παντού ξανά σκοτάδι Νίσυρος Το ηφαίστειο Φεύγω Κεριά Φλόγα Χωρισμός Μονεμβασιά Τρεις φίλες Δάσκαλε Αγκάθι, στέμμα Κρήτη, 1992 Η πρόταση...
Διαβάστε περισσότερα...