TERENCE (PUBLIUS TERENTIUS AFER)

ΤΕΡΕΝΤΙΟΥ: Ο ΕΥΝΟΥΧΟΣ
(...) Ο τίτλος της κωμωδίας του Τερεντίου κάνει λόγο μόνο για έναν ευνούχο, ενώ όπως αποδεικνύεται κατά τη διάρκεια του έργου, οι ευνούχοι είναι δύο: ο αληθινός ευνούχος Δώρος και ο ψεύτικος ευνούχος Χαιρέας, σε ποιόν από τους δύο αναφέρεται ο τίτλος; Αν και το κόλπο της μεταμφίεσης του Χαιρέα σε ευνούχο, δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί χωρίς την ύπαρξη του Δώρου, ο αληθινός ευνούχος δεν αποτελεί παρά την αφετηρία, από την οποία ξεκινούν τα κωμικά επεισόδια του έργου, που κορυφώνονται στο περιπετειώδες δείπνο του στρατιώτη Θράσωνα. Καλ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ
Οι Αδελφοί (πρώτη παράσταση 160 π.Χ.) δεν είναι η πιο αστεία κωμωδία του μορφωμένου απελεύθερου Τερεντίου, ούτε μπορεί να συναγωνιστεί σε κέφι τις φαρσοκωμωδίες του Πλαύτου, λατίνου κωμωδιογράφου που καταγόταν από τη Σάρσινα της Ομβρικής και διασκέδαζε το ρωμαϊκό κοινό στο δεύτερο μισό του τρίτου και στις αρχές του δεύτερου προχριστιανικού αιώνα. Η κωμωδία αυτή αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα του λατινικού γραμματειακού είδους, που συμβατικά αποκαλείται fibula palliate δηλ. "λατινική κωμωδία αλά ελληνικά" (από το pallium - ελληνικός χιτώνας...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΕΡΕΝΤΙΟΣ: ΕΥΝΟΥΧΟΣ - ΦΟΡΜΙΩΝ - ΑΔΕΛΦΟΙ
Τη νέα αττική κωμωδία του Μενάνδρου και των ομοτέχνων του διέσωσαν με τις μεταφράσεις και τις διασκευές τους ο Πλαύτος και ο Τερέντιος. Ο πρώτος είναι γνωστός για το πηγαίο και άφθονο γέλιο των έργων του και τη γλωσσοπλαστική του δύναμη. Ο Τερέντιος ξεχωρίζει για τη δραματικότητα της πλοκής, τη φυσικότητα των υποθέσεών του, την ψυχογραφική του δύναμη. Θίγει θέματα οικογενειακά, παιδευτικά, συνείδησης, και αντικατοπτρίζει στις κωμωδίες του τη νοοτροπία της μορφωμένης ρωμαϊκής αστικής τάξης του 2ου αι. π.Χ., με τη βαθμιαία διείσδυση των ελλη...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΕΡΕΝΤΙΟΣ: ΑΝΔΡΙΑ ΑΥΤΟΤΙΜΩΡΟΥΜΕΝΟΣ
Τη νέα αττική κωμωδία του Μενάνδρου και των ομοτέχνων του διέσωσαν με τις μεταφράσεις και τις διασκευές τους ο Πλαύτος και ο Τερέντιος. Ο πρώτος είναι γνωστός για το πηγαίο και άφθονο γέλιο των έργων του και τη γλωσσοπλαστική του δύναμη. Ο Τερέντιος ξεχωρίζει για τη δραματικότητα της πλοκής, τη φυσικότητα των υποθέσεών του, την ψυχογραφική του δύναμη. Θίγει θέματα οικογενειακά, παιδευτικά, συνείδησης, και αντικατοπτρίζει στις κωμωδίες του τη νοοτροπία της μορφωμένης ρωμαϊκής αστικής τάξης του 2ου αιωνα π.Χ., με τη βαθμιαία διείσδυση των ελ...
Διαβάστε περισσότερα...

HECYRA (ΕΚΥΡΑ)
Η Hecyra (ελλ. εκυρά = πεθερά) ήταν η πιο άτυχη από τις κωμωδίες του Τερεντίου. Όταν πρωτοπαρουσιάστηκε, το 165 π.Χ., η παράσταση διακόπηκε, μόλις οι θεατές πληροφορήθηκαν ότι την ίδια ώρα έδινε παράσταση ένας σχοινοβάτης. Το 160 π.Χ. παρουσιάζεται πάλι η Hecyra, και πάλι όμως οι θεατές προτίμησαν κάποιους αγώνες ξιφομαχίας. Η τρίτη παράσταση του έργου (το 160 π.Χ. πάλι) ήταν η επιτυχημένη. [...] (Από την εισαγωγή του Αντ. Σακελλαρίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΔΡΟ
(. . .) «Το κορίτσι από την Άνδρο», έργο τυπικά μενανδρικό, κυλάει αβίαστα στο ρυθμό μιας ανάλαφρης κι ευχάριστης ιστορίας, με χαρακτήρες ανθρώπινους κι αληθινούς, που τα αισθήματά τους, οι αντιδράσεις τους στις διάφορες καταστάσεις, κρατιούνται σ' ένα επίπεδο αξιοπρέπειας και καλοσύνης. Από την άποψη αυτή το έργο μπορεί να χαρακτηριστεί σαν μια «κομεντί», το είδος του θεάτρου που κυριάρχησε πολύ αργότερα στον ευρωπαϊκό χώρο. (. . .) (ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΕΥΝΟΥΧΟΣ
Πυρήνας της υπόθεσης του Ευνούχου δεν είναι η συνήθης θεματική της Νέας Κωμωδίας, ο "μετ' εμποδίων" δηλ. έρωτας ενός νεανικού ζευγαριού, το οποίο πρέπει να υπερκεράσει όλες τις αντιρρήσεις των γονέων και κάθε αντιξοότητα, για να οδηγηθεί στο ποθητό και αίσιο τέλος. Πυρήνας εδώ είναι οι προσπάθειες της εταίρας Θαΐδας να αποδώσει στους οικείους της μια νεαρή και γνήσια Αθηναία, την Παμφίλη, την οποία κάποτε απήγαγαν οι πειρατές και την πούλησαν ως δούλη και η οποία τώρα βρίσκεται υπό την προστασία της. Κινητήρια δύναμη είναι η αγάπη της γι' ...
Διαβάστε περισσότερα...

(H/B) TERENCE (VOLUME I)
Terence brought to the Roman stage a bright comic voice and a refined sense of style. His six comedies - first produced in the half dozen years before his premature death in 159 BCE - were imaginatively reformulated in Latin plays written by Greek playwrights, especially Menander. For this new Loeb Classical Library edition of Terence, John Barsby gives us a faithful and lively translation with full explanatory notes, facing a freshly edited Latin text. Volume I contains a substantial introduction and three plays: The Woman of Andros, a ro...
Διαβάστε περισσότερα...

(H/B) TERENCE (VOLUME II)
The African Q. Septimus Florens Tertullianus (ca. 150-222 CE), the great Christian writer, was born a soldier’s son at Carthage, educated in Greek and Roman literature, philosophy, and medicine, studied law and became a pleader, remaining a clever and often tortuous arguer. At Rome he became a learned and militant Christian. After a visit to churches in Greece (and Asia Minor?) he returned to Carthage and in his writings there founded a Christian Latin language and literature, toiling to fuse enthusiasm with reason; to unite the demands of...
Διαβάστε περισσότερα...