ΘΑΒΩΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ

ΖΩΓΡΑΦΥΓΕΣ
Οι "ζωγραφυγές" γίνονταν πολύ παλιά, στην πρώτη μου νεότητα. Δεν ήμουν καλά εκείνη την εποχή. Με κυνηγούσαν φοβερά τέρατα: η απελπισία, ο φόβος, οι ενοχές, η ερωτική απογοήτευση. Βλέπεις περνούσα μια καθυστερημένη εφηβεία. Ζορίστηκα, έπρεπε να μεγαλώσω απότομα κι εγώ ήμουν πάντα ένα παιδί. Μα στη ζωγραφική βρήκα μια διέξοδο. Εκεί η πραγματικότητα ήταν λίγο πιο εύπλαστη. "The soul cries out. Hear a woman singing" τραγουδούσε n Kate Bush. Η ψυχή είναι γυναίκα. Έτσι και οι ηρωίδες των σχεδίων μου. Στα χέρια κάποιου ζώου, πτηνού ή στην αγκαλιά...
Διαβάστε περισσότερα...

ΔΡΟΜΟΣ ΠΑΛΙ
Με φτερά πεταλούδας ανεβαίνει από τα έγκατα σπλάχνα, να βγει στην επιφάνεια, πάνω από τη λίμνη, μπροστά απ' τον καθρέφτη, άνοιξη μετά από χειμερία, να ζήσει ακόμα μια φορά [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...