ΘΕΜΕΛΗΣ ΑΝ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

ΜΕ ΚΕΝΤΗΜΑ ΔΙΚΟ ΤΟΥ (ΠΕΡΙΕΧΕΙ CD)
"Μπάντα" έλεγαν στα χωριά των Ιωαννίνων ένα υφαντό μεγάλων διαστάσεων, που κάλυπτε σχεδόν μια πλευρά ενός δωματίου. Έτσι έλεγαν, επίσης, και την «πλευρά» - «βαλ' το απ' αυτή τη μπάντα». Απεικόνιζε συνήθως σκηνές της ζωής της υπαίθρου: κυνηγιού, θερισμού, κ.λ.π. Αλλά η πιο αγαπημένη μπάντα απεικόνιζε ένα σύμβολο της ομορφιάς - τα ελάφια! Τα θυμάμαι ολοζώντανα στην μπάντα που υπήρχε στην ανατολική πλευρά της κρεβατοκάμαρας του πατρικού σπιτιού. Νήματα κάθε λογής χρωμάτων "συνυφαίνονταν" για να δημιουργήσουν την τελική εικόνα, η οποία δέσποζε...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΑΝΑΠΟΔΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ
«Από την πλευρά εκείνων που κατέχουν τη μαεστρία του λόγου, ίσως μοιάζουμε με μουγγούς που εκφράζονται με παράξενα νεύματα - μια σχεδόν ιδιωτική γλώσσα εικόνων. Από την πλευρά των μουγγών, είμαστε μουγγοί που κατάφεραν να μιλήσουν». Αυτή η απόφανση του Εουτζένιο Μπάρμπα για τον ίδιο και τη θεατρική του ομάδα «Όντιν Τεάτρετ», όσο δούλευαν απομονωμένοι στην επαρχιακή πόλη Χολστεμπρό της Δανίας, ισχύει και στην περίπτωση του Κωστή Παπαγιώργη: Κατάφερε να μιλήσει γράφοντας. Αλλά οι κατέχοντες, δύσπιστοι, βυσσοδομούν: «Πατέρα, έγινα συγγραφέας»...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΕΝΟΣ ΑΘΩΟΥ
«Ήταν ένας νεαρός απόφοιτος δραματικής σχολής χωρίς καμία πείρα όταν το 1961 εντάχθηκε στο "Θέατρο με τις 13 σειρές" που διηύθυνε, από το 1959, ένας άγνωστος νεαρός ονόματι Γιέρζυ Γκροτόφσκι στην κωμόπολη Όπολε της νοτιοδυτικής Πολωνίας. Μέσα σε 5 χρόνια έγινε ένα από τα φαινόμενα της παγκόσμιας ηθοποιίας του 20ού αιώνα. Ήταν το 1965, με το ρόλο του Αλύγιστου Πρίγκιπα. Ήταν μόνο 28 χρονών. Έγινε ηθοποιός-θρύλος, και 3 χρόνια αργότερα επανέλαβε το θαύμα. Αυτή τη φορά στο ρόλο του Ciemny (του Σκοτεινού) στην παράσταση "Αποκάλυψη σε μορφές". ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΘΟΔΩΡΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ
Μια από τις θεμελιώδεις αρετές του κινηματογράφου του Θόδωρου Αγγελόπουλου είναι ότι δεν προκαλεί - ούτε προσκαλεί - σ' ένα εύκολο βλέπειν. Οι ταινίες του προσκαλούν σε δράση, εργασία. Εμποτισμένος από την μπρεχτική θεωρία του ενεργητικού θεατή, οικοδομεί πολλές από τις ταινίες του με βάση τις αρχές της επικής δραματουργίας. Ο κινηματογραφημένος χρόνος συμπεριλαμβάνει και τον χρόνο σκέψης του θεατή. Οι περισσότερες ταινίες του σε αναγκάζουν να τις ξαναδείς. Εκεί βρίσκεται και η μεγάλη του τέχνη. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΟΡΤΡΑΙΤΟ ΕΝΟΣ ΠΡΙΓΚΙΠΑ
Ένα ψυχολογικό πορτραίτο του Γιώργου Χειμωνά φτιαγμένο μέσω ερωτήσεων από τον ίδιο. Αποστάγματα από την επιστήμη και την τέχνη του. Μια ρητή διαβεβαίωση για τον μοναδικό τρόπο που είχε να υπάρξει. Νύξεις για δεισιδαιμονίες. Παραδείγματα αληθινού πένθους. Ολοκληρωτική απόρριψη της έννοιας του «λάθους» και η σιγουριά ότι ο χρόνος δεν υπάρχει, ότι είμαστε αθάνατοι. Και όλα αυτά ειπωμένα μ' ένα λόγο κρυστάλλινο από τον πρίγκηπα που έφυγε πρόσφατα. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΝΕΣΤΩΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ
«Στην πρώτη του νιότη είχε πρότυπο τον Γκάντι -ήθελε να γίνει ένας ''πολιτικός άγιος''. Αργότερα είχε πρότυπο τον κοινό πρόγονο των ανθρώπων του Δυτικού θεάτρου - τον Κωνσταντίν Στανισλάβσκι. Σπούδασε ηθοποιός αλλά έγινε σκηνοθέτης γιατί δεν άντεχε τον τρομερό έλεγχο που υφίσταται ο ηθοποιός: από τον σκηνοθέτη, τους θεατές, τους κριτικούς κ.τ.λ.. Ξεκίνησε ως σκηνοθέτης-δικτάτορας και κατέληξε υπομονετικός οδηγός του δρόμου προς την ''ολοκλήρωση'' του ηθοποιού. Νεαρός και άσημος, σε μια μικρή κωμόπολη της νοτιοδυτικής Πολωνίας, στα 1959 προ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΑΡΧΙΜΑΣΤΟΡΑ
Αν αφαιρούσε κανείς τις ερωτήσεις και άλλαζε τη σειρά των θεμάτων στα οποία αναφέρεται ο «Αρχιμάστορας», θα προέκυπτε ένας συγκλονιστικός δραματικός μονόλογος που θα καθήλωνε από σκηνής τον ακροατή-θεατή. Ο καταγραμμένος εδώ προφορικός λόγος -με μόνη επεξεργασία αυτήν που επιβάλλει το πέρασμα από τον προφορικό στον γραπτό- είναι τόσο χυμώδης ώστε θα τον ζήλευε ακόμη και ένας δραματουργός. Αναδίδει το πορτραίτο του Αρχιμάστορα ως γέρου άνδρα που αναστοχάζεται το έργο του και ετοιμάζεται για την έξοδο. «Ένα έργο για όλους και για κανέναν. Κα...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΘΕΙΑ ΒΛΑΚΕΙΑ
«Όταν ένας πρώτης τάξεως στίχος χρησιμοποιηθεί με φρόνηση, αποτελεί μια θαυμάσια μορφή θεραπείας με θερμότητα. Θεραπείας των συμπτωμάτων που εμφανίζει συχνά η ασθένεια που λέγεται υπαρξιακή αγωνία. Εγώ, ένας ηδονιστής, είχα στραφεί πολλές φορές στα ποιήματα του Νίκου Καρούζου, γιατί η αγωνία αυτή "Υπερβαίνει τη ζωή. / Γι αυτό και αχρηστεύει / τις απολαύσεις". Οι στίχοι τους ακτινοβολούσαν θερμότητα. Ηδονή βγαλμένη από οδύνη. Απόλαυση που υπερέβαινε την αγωνία που τη γέννησε. Έτσι έκλεινε ο κύκλος και όχι σαν μολυβιά πάνω στο χαρτί. Όταν στ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΑΛΙΛΛΟΓΙΕΣ