ΤΖΑΤΖΑΝΗΣ ΚΩΣΤΑΣ

ΣΥΝΟΜΙΛΙΕΣ ΜΕ ΤΟΝ ΕΓΓΟΝΟ ΜΟΥ
Υπάρχουν στερεότυπα στην πολιτική και την ιστορία, θεμελιωμένες οριστικές επεξηγήσεις, θέματα ταμπού που δεν έχουμε το δικαίωμα να ξαναπιάσουμε; Που εφόσον καταγράφηκαν στα κατάστιχα επίσημων βιβλίων δεν αγγίζονται πλέον και θεωρούνται δεδομένα; Μέσα από τις «συνομιλίες με τον εγγονό του» και από την προσπάθειά του να παρουσιάσει με απλά λόγια την κοσμοθεωρία του, ο συγγραφέας μάς προτρέπει να ξαναδούμε ζητήματα που αφορούν την ιδεολογία, την κοινωνική οργάνωση, τη Δημοκρατία και το θεμελιώδες δικαίωμα των νέων να ενημερώνονται για όλες τι...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΤΖΟΝΙ ΞΥΠΝΗΣΕ
Στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο της Ζουανβίλ στη Γαλλία μεταφέρουν έναν πολυτραυματία. Μια βόμβα, κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, του αφαίρεσε πόδια-χέρια και του κατάστρεψε το πρόσωπο. Οι γιατροί συμπεραίνουν πως αυτό το ανθρώπινο υπόλειμμα δεν έχει καν συνείδηση. Κι όμως, ο Τζόνι ζει! Παλεύει με τις σκέψεις του και καταφέρνει να νικήσει την τρέλα και την απελπισία. Ανακαλύπτει τη χαρά της ζωής. Αποφασίζουν να τον συντηρήσουν, αλλά σύντομα η επιστήμη, η ψυχολογία ανακαλύπτουν πως δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες αυτού του ανθρώπου. Τον ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΧΤΩΒΡΗΣ
Φανταστική λογοτεχνία; Βέβηλη σάτιρα; Πολιτικό μανιφέστο; Ο Οχτώβρης θα μπορούσε να είναι όλα αυτά -και πολλά ακόμα- χωρίς να είναι κάτι απ' όλα. Στο επίκεντρό του βρίσκεται η μελλοντική κομμουνιστική επανάσταση όπως τη φαντάζεται ο συγγραφέας και περιγράφεται μέσα από σποραδικές ιστορίες, από τα πρώτα βήματα της οργάνωσής της έως την τελική επικράτησή της. Ασφαλώς μια τέτοια αφήγηση θέτει επί τάπητος προβλήματα: - Γιατί ανατράπηκε ο Υπαρκτός Σοσιαλισμός του 20ού αιώνα; - Πώς οργανώνεται πρακτικά και θεωρητικά η καινούργια επανάσταση για ν...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΙΜΑΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗΣ
Αρχές Μάη '91 Ακόμα και φάρσα να ήταν, ευχαριστώ τους Λένιν, Στάλιν, Ζαχαριάδη, Μπρέζνιεφ, Πλουμπίδη, Φλωράκη και εκατομμύρια άλλους επώνυμους κι ανώνυμους σ' όλη τη Γη, που την έστησαν, έστω για να ικανοποιήσουν τις ποταπές φιλοδοξίες τους ή τα κόμπλεξ τους. Που την κέντησαν τόσο περίτεχνα, που με παρασύρανε, που με κάνανε με περηφάνια να πουλάω "Ρίζο", που μου 'δωσαν την ευκαιρία άπειρες φορές να δακρύσω από συγκίνηση κι ενθουσιασμό, βλέποντας τα Μπολσόι ή το "9 μέρες του Μαγιού", διαβάζοντας τη Τζαμίλια, ή για τον Γκαγκάριν, τη βδομάδα ...
Διαβάστε περισσότερα...