ΖΟΥΡΟΣ ΛΕΥΤΕΡΗΣ

ΑΣ ΣΥΜΦΙΛΙΩΘΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟΝ ΔΑΡΒΙΝΟ
Η εξέλιξη της ζωής είναι γεγονός. Ο νεοδαρβινισμός -η θεωρία που το ερμηνεύει- έχει για τη βιολογία και για τις συναφείς επιστήμες την ίδια ερμηνευτική ισχύ που η θεωρία της Κβαντομηχανικής έχει για τη Φυσική. Ποιος λοιπόν ο λόγος για μια αντιγνωμία που συνεχίζεται αμείωτη επί 150 χρόνια; Η απάντηση είναι απλή: ο Δαρβίνος απομυθοποίησε τον άνθρωπο, τον έβαλε μέσα στον φυσικό κόσμο, τον έκανε αντικείμενο της επιστημονικής προσέγγισης - και αυτό είναι κάτι που πολλοί από εμάς δεν θέλουμε να δεχτούμε... Το βιβλίο επιχειρεί να δείξει ότι η άρν...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΣΚΟΠΟΥ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΧΩΡΙΣ ΣΚΟΠΟ
Ο σκοπός είναι τροφή, σαν το ψωμί. Το να λέμε ότι το ψωμί είναι για το σώμα και ο σκοπός για την ψυχή είναι λάθος. Γιατί δεν υπάρχει σώμα χωρίς ψυχή και ψυχή χωρίς σώμα πρόκειται για "ένα και το αυτό". Η διαφορά είναι ότι για το ψωμί γνωρίζουμε τις φυσικές και βιολογικές ιδιότητές του γνωρίζουμε το "πώς" λειτουργεί ως τροφή. Μας πήρε κάποιες χιλιάδες χρόνια να φτάσουμε ως εκεί. Για τον σκοπό δεν έχουμε φτάσει ακόμα στο σημείο αυτό. αλλά είναι ζήτημα χρόνου. Γνωρίζουμε όμως κάτι πολύ σημαντικό: ότι το Σύμπαν πορεύεται χωρίς σκοπό ότι ο σ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΤΑΝ Ο ΧΟΤΖΑΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕ ΤΟΝ ΑΙΝΣΤΑΙΝ
Είναι γνωστή η ρήση του Αϊνστάιν: «Μόνο δύο πράγματα είναι άπειρα: το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία, και ως προς το σύμπαν διατηρώ κάποιες αμφιβολίες». Ο Τσιπόλλα επίσης διατύπωσε τους περίφημους πέντε νόμους για την ηλιθιότητα. Αστειεύονταν και οι δύο. Άλλωστε, δεν αναφέρονταν σε κάποια μορφή αδυναμίας για ορθή νόηση, αλλά στο πόσο επιρρεπείς είμαστε στο να ολισθαίνουμε από το λογικό στο παράλογο. Κάθε πράξη μας έχει κάποιο αίτιο. Απαιτεί όμως και κάποια δικαιολόγηση. Εκείνο που μετρά είναι η διαφορά μεταξύ δικαιολόγησης και αιτιολόγησης...
Διαβάστε περισσότερα...

ΙΩΝΟΣ ΔΕΛΑΛΙΔΗ (ΑΠΟΒΙΩΣΑΝΤΟΣ)
Αναμένοντας το θάνατο και αποκομμένος από τη ροή της επιστήμης του, ο Καθηγητής Ίων Δελαλίδης επιστρέφει σε κάποιους στίχους που έγραψε στα φοιτητικά χρόνια και τα χρόνια της νιότης του και τους μεταπλάθει σε ιστορίες, μέσα από τις οποίες μπορεί τώρα να μιλήσει και για τα χρόνια του ώριμου βίου του. Ανοίγοντας για πρώτη και τελευταία φορά τα φτερά του προς τον κόσμο του έντεχνου λόγου, ζητά εκδίκηση από την άκαμπτη γλώσσα της επιστήμης με την οποία μιλούσε σ' όλη του τη ζωή. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...