Κι άλλα βιβλία με χιούμορ, μπρίο, τσαχπινιά

ΤΟ ΑΛΦΑΒΗΤΑΡΙ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ
Τα πρώτα λήμματα του "Αλφαβηταρίου του Διαβόλου" γράφτηκαν στο πλαίσιο εβδομαδιαίας σατιρικής στήλης στην εφημερίδα San Francisco News Letter. Ο Άμπροουζ Μπιρς ήταν ο υπεύθυνος της στήλης από τον Δεκέμβριο του 1868. Υπέγραφε ως "Τελάλης" σατιρίζοντας κοινωνικούς και πολιτικούς θεσμούς. Μια πρώτη συλλογή των λημμάτων του εκδόθηκε το 1906 με τον τίτλο "The cynic's word book". Η επίδρασή του γινόταν ολοένα και μεγαλύτερη στη διάρκεια του 20ού αιώνα και προετοίμασε το έδαφος για ένα νέο είδος καλλιτεχνικής έκφρασης που έλαβε διάφορες μορφές: ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΝΟΣ ΤΡΕΛΟΥ
Έξι νουβέλες του μεγάλου Ρώσου συγγραφέα, άλλες πασίγνωστες, όπως Το ημερολόγιο ενός τρελού και Το παλτό, και άλλες άγνωστες, όπως Ο Βίι και Το πορτρέτο. Ωστόσο, όλες είναι αντιπροσωπευτικές της ιδιοφυΐας του. Ιστορίες αστείες, όπως Η άμαξα, όπου ο Γκόγκολ ειρωνεύεται τους επαρχιώτες τσιφλικάδες, και Η μύτη, όπου παρουσιάζει μια παράλογη κατάσταση στην Πετρούπολη εκείνης της εποχής. Ιστορίες φανταστικές και αλλόκοτες, που φτάνουν στα όρια του τρομαχτικού, όπως συμβαίνει με το ανατριχιαστικό πορτρέτο του τοκογλύφου που βγαίνει από την κορνί...
Διαβάστε περισσότερα...

«Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΤΣΕΧΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ, JAROSLAV HASEK»
Το Χιούμορ, σύμφωνα με έναν μύθο, ήταν ένα γελαστό και έξυπνο αγόρι, που κάποτε θέλησε να επισκεφτεί τους ανθρώπους. Περπάτησε στην εξοχή, πέρασε από χωριά, συνάντησε εργάτες στα χωράφια, πλανόδιους μουσικούς στους δρόμους, παιδιά, γυναίκες, γέρους, με όλους πέρασε ωραία, γλέντησαν και ευχαριστήθηκαν. Μα, όταν έφτασε στην πολιτεία, κανείς δεν του έδινε σημασία. "Μπα" αναρωτήθηκε το Χιούμορ, "εγώ άλλαξα ή ο κόσμος;". Ρωτούσε τους ανθρώπους που συναντούσε, αλλά όλοι τον φώναζαν ενοχλητικό, τεμπέλη και παρωχημένο. Οι έμποροι είπαν πως δεν εί...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΙ ΠΗΓΑΙ ΤΟΥ ΓΕΛΩΤΟΣ
Μία χονδρή καπνοσακκούλα τελωνοσταθμάρχου επί της τραπέζης. Δέκα σιγάρα κατά οικτρόν τρόπον στρημένα, δέκα πίπες, δέκα πέννες, δέκα καλαμάρια και δέκα αναστεναγμοί. Ο ΜΠΑΜΠΗΣ (αφίνων την πένναν δια να πάρη άλλην): Ώωωωχ! ΜΙΑ ΦΩΝΗ: Τι έχεις Μπάμπη; Ο ΜΠΑΜΠΗΣ (θρηνωδώς): Κοκκαλίτιδα! (Σημ. Νόσος άγνωστος εις την παθολογίαν, ανακαλυφθείσα υπό τον διασήμου παθολόγου Μπάμπη, όταν δεν θέλη να γράψη) Από την καπνοσακκούλα εκείνη και την κοκκαλίτιδα εξήλθε τριάντα ετών ιλαρογραφία, η οποία ως καγχαστικόν πνεύμα υγιούς ευθυμίας θα διέλθη τας γενεάς...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΕΖΑ ΚΕΙΜΕΝΑ, 1960-1965
Τα πεζά κείμενα του Μποστ είναι ίσως λιγότερο γνωστά από τα θρυλικά του σκίτσα, τα θεατρικά του έργα ή τους στίχους του, αλλά είναι από τα αρτιότερα δείγματα πηγαίου νεοελληνικού χιούμορ. Ο σχολιασμός της επικαιρότητας και τα διαχρονικά του ευθυμογραφήματα έτερψαν τους αναγνώστες εφημερίδων και περιοδικών επί δεκαετίες. Στον τόμο αυτόν περιλαμβάνονται κείμενα κυρίως από τα περιοδικά "Εικόνες", "Δρόμοι της Ειρήνης" και "Εκλογή", που δημοσιεύτηκαν από το 1960 ως το 1965, και διατηρούν αναλλοίωτη τη φρεσκάδα τους μέχρι τις ημέρες μας. Όποιος ...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΦΑΥΣΤΑ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ
Η "Φαύστα" έργο βαθύτατα πολιτικό, αν και δίνει την εντύπωση μιας απλής ανώδυνης σάτιρας, έγινε ένα από τα δημοφιλέστερα της σύγχρονης νεοελληνικής δραματουργίας. Οι υπόλοιπες ιστορίες διατηρούν τον αμίμητο και ιδιαίτερα σαρκαστικό τόνο του Μποστ. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΠΑΡΛΑΣ: ΑΠΑΝΤΑ (ΧΑΡΤΟΔΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ)
Τις πρώτες 150 μέρες του '80 πάλευα με την εισαγωγή αυτή στον κόσμο και το έργο του φίλου μου του Φαίδρου - και να πη κανείς πως δεν τον ήξερα; Ή πως δεν τον εκτιμούσα, και δεν τον αγαπούσα, όσο λίγους; Ή πως δε συμφωνώ σε τόσα και τόσα μαζί του [έστω κι αν όχι σ' όλα (τα κριτικά του ιδίως)], και δεν τον έχω επηρεάσει, ή και μ' επηρέασε, μια εικοσπενταετία (και τόσο κρίσιμη) πούμασταν φίλοι, ώσπου πέθανε (16-6-75), μόνο 50 χρονώ, παρά κάτι μέρες (γεννήθηκε: 28-6-25) - και δε μ' άρεσε τίποτ' απ' ότι άρχιζα να γράφω, κι όλο έπιανα κάτι άλλο,...
Διαβάστε περισσότερα...

ΡΟΙΔΗΣ: ΑΦΗΓΗΜΑΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
[...] Τα κείμενα, παρά την καταβύθισή τους στον χρόνο, μπορούν να αναδυθούν στην περιοχή του καίριου νοήματος, όταν έχουν την τύχη να ανοίξουν το ιστορικό κέλυφός τους σε μια ανάγνωση που έχει ισχυρούς λόγους να τα διεκδικεί ως συμμάχους ή αντιπάλους για τις δικές της παρούσες ανάγκες. Δεν αρκεί η φιλολογική ικανότητα (όσο και αν κρίνεται απαραίτητη) για τη διεκδίκηση αυτή χρειάζεται και οι ερμηνευτικός ζήλος, που πρέπει να καθοδηγεί τη θεωρητική αναζήτηση στη σύνθεση της λογοτεχνικής ανάγνωσης. Αν η φιλολογική γνώση και φροντίδα προφυλάσ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΠΑΝΤΑ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ
Δεν έχω κέφι για δουλειά, πάλι με δέρνει τεμπελιά και κάθομαι στο στρώμα... βρίσκω το σώμα μου βαρύ και όλ' η γη δε με χωρεί κι ο ουρανός ακόμα. Κακά νομίζω τα καλά και βλέπω μια στα χαμηλά και μια κοιτώ απάνω... Σ' αυτόν τον κόσμο τον χαζό ας ημπορούσα να μη ζω, μα... δίχως ν' αποθάνω [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΤΑΒΕΡΝΑ ΤΟΥ ΖΟΛΑ
Έξω από την Λεβαδιά, σε μια τοποθεσία μέσα στα πλατάνια και τα τρεχούμενα νερά υπήρχε το οικογενειακό ταβερνάκι του Δημ. Ζολά όπου ο πελάτης είχεν πάντα δίκαιο και εύρισκεν πάντοτε το καλύτερο ψητό της σούβλας και κρασί νέκταρ και άριστη περιποίηση. Κι όταν έρχονταν για τις διακοπές τους οι Άθλιοι του Ουγκώ και ο Ηλίθιος του Ντοστογιέφσκι, στην Ταβέρνα του Ζολά τρώγαν πάντα τα βράδυα, παραγγέλνοντας κοκορέτσι γαρδούμπα και σπληνάντερο που να γλείφεις τα δάχτυλά σου. (Από την έκδοση)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΔΕΙΠΝΟΣΟΦΙΣΤΗΣ
Οι Δειπνοσοφιστές της ελληνικής αρχαιότητας ήταν άτομα που συζητούσαν στη διάρκεια του δείπνου για θέματα που είχαν σχέση με το φαγητό. Απ’ το ομώνυμο έργο του Αθηναίου σώζονται διάλογοι αυτού του είδους με σημαντικές πληροφορίες για τον πολιτισμό της εποχής. Σήμερα, η ξεχασμένη αυτή λέξη - Δειπνοσοφιστής - χρησιμεύει ως ψευδώνυμο ενός συγγραφέα που ασχολείται με τη λειτουργία της γεύσης μέσω της ελληνικής κουζίνας. Ο Δειπνοσοφιστής δεν γράφει διαλόγους αλλά αναλυτικά σχόλια ουσιαστικού χαρακτήρα, που πολύ απέχουν απ’ το να είναι συνταγές ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΑΡΤΟΥΖΑ Ή ΕΝΑ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΜΑΤΙΟΥ
ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΣΥΛΛΑΒΟΙ του ποιήματος υπήρξαν μία αυθόρμητη βωμολοχική αντίδραση στη μιμητικότητα, την εγκεφαλικότητα και τον κομφορμισμό του μεγαλύτερου μέρους της σημερινής λογοτεχνικής παραγωγής, ενώ διάβαζα ένα τέτοιο πρότυπο κείμενο σε φάση της ζωής μου πού ή ανία μου από τη σύγχρονη ποίηση γινόταν πραγματική αγωνία. Ταυτόχρονα τα έμμετρα εκείνα νοερά graffiti με οδηγούσαν σε μία κατάσταση παράδοξης ευφορίας, κι ενώ τα ίδια υποχωρούσαν ολοένα ώσπου να εξαφανιστούν σχεδόν εντελώς, προέκυψε με τον καιρό το ποίημα. Το ποίημα, ό,τι πι...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΤΑΝ ΗΜΟΥΝ ΔΑΣΚΑΛΟΣ
Με χιλιάδες σελίδες καθημερινών χρονογραφημάτων στο ενεργητικό του, ο Γιάννης Κονδυλάκης στάθηκε -ίσως, ή κυρίως γι' αυτόν το λόγο- από τους πιο "ολιγογράφους" της γενιάς του, αφήνοντας δύο μόνον τόμους διηγημάτων και μία εκτεταμένη νουβέλα, τον πολύκροτο "Πατούχα" - αν δεν θεωρήσουμε τους "Άθλιους των Αθηνών" μέσα στις αυστηρές προδιαγραφές του προσωπικού του ύφους. Τα διηγήματα των δύο αυτών τόμων, και εντελώς ιδιαίτερα το "Όταν ήμουν δάσκαλος" και η "Πρώτη αγάπη", αποτυπώνουν από τη μια μεριά ανάγλυφες τις αρετές του Κονδυλάκη (λιτότητα...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ ΚΛΕΦΤΗ
«Το "Εγχειρίδιον του Καλού Κλέφτη" αυτοχαρακτηρίζεται χάρη στον υπότιτλο Λαϊκόν και Μακάβριον Ευθυμογράφημα που, φρονώ ότι, εμπεριέχει τρεις δείκτες για την κατανόηση του βιβλίου μου. Υποψιάζομαι πως έκανα αρκετή ζημιά με την δημοσίευσή του. Αν, όντως, είναι έτσι, τότε ζητώ συγνώμη από τους αναγνώστες. Όσο για την (ενίοτε) αθυρόστομη προκλητικότητα του Εγχειριδίου θα προτιμούσα να ανατρέξω σε κάποιες συνεντεύξεις μου, όπου επιμένω πως η προκλητικότητα δεν είναι παρά ένα όπλο, μια μέθοδος - και ποτέ ένας στόχος». (Από την έκδοση)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΑΚΙΕΣ ΚΑΙ ΑΚΑΚΙΕΣ
Ε, ας μην τα ισοπεδώνουμε κι όλα! Η τάξη κι η ασφάλεια θα διασαλευόταν πρώτα απ' όλα. Αχ τόσο που προσπάθησα να υπερέχω σας παρακαλώ αφήστε με να προεξέχω. Με άλλους να είμαι ίσος δεν αντέχω. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΚΟΥΛΗΚΟΜΥΡΜΗΓΚΟΤΡΥΠΑ
... Αυτό το θρασύδειλο κάθαρμα, υπό την κάλυψη που του παρέχει η ανωνυμία ενός γελοίου ψευδωνύμου και στο όνομα σκοτεινών ιδεολογημάτων τα οποία θυμίζουν στρεψόδικο σκεπτικό υπερασπιστικής αγόρευσης σε κοινή ποινική δίκη, ποντάρει στην προσβολή του αναγνώστη μέσω ανήκουστων βλασφημιών, ύβρεων και κτηνωδιών για να πουλήσει τα σκουπίδια του, σερβίροντας αυτό το χυδαίο, πορνογραφικό συνονθύλευμα καφενειακών χοντράδων και νηπιακών φληναφημάτων ατάκτως ερριμμένων ως «υψηλή τέχνη», την οποία υποτίθεται ότι δεν μπορούμε να κατανοήσουμε εμείς οι α...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΓΚΟΥΦΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ 14 ΠΡΟΦΗΤΙΚΑ ΟΝΕΙΡΑ

ΕΠΤΑ ΕΠΙ ΣΙΒΑΣ
«"Την είχα αράξει με τα πόδια πάνω στο γραφείο μου. Το αιρκοντίσιον τα ’χε φτύσει, και βαριόμουν ν’ ανάψω τον ανεμιστήρα απέναντι, οπότε είχα βγάλει την μπέμπελη. Προσπάθησα τουλάχιστον να σκοτώσω τη μύγα που μου τα ’χε πρήξει, αλλά αστόχησα. Χρειαζόμουν επειγόντως κάτι που θα μου ξανάδινε τη φόρμα μου. Δεν μπορούσα να σκεφτώ τίποτα καλύτερο από το κυνήγι της επικήρυξης για τη σύλληψη της 17 Νοέμβρη. Όσο αναλογιζόμουν ότι έχασα τα ίχνη της αρχηγού μέσα από τα χέρια μου... Γαμώ το φελέκι μου. Ρόιδο τα έκανα πάλι!" Ο ατρόμητος, αδίστακτος ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΙ ΜΗΧΑΝΟΒΙΟΙ
Πώς γίνεται όταν μαζεύονται οι φίλοι; Πίνουν κανά ποτήρι, μερακλώνουν κι αρχίζουν να λένε παλιές ιστορίες. Τέτοιες συγκεντρώσαμε σ' αυτό το βιβλίο. Ιστορίες για μηχανές με κουρελού αντί για σέλα, που διασχίζουν κάθετα τη Συγγρού, που συγκρούονται με γαϊδάρους και γριές. Ιστορίες με ήρωες που βρίσκονται σε διαρκή πόλεμο με τους νοικοκυραίους και τους μπάτσους, που κλέβουν όποια μηχανή τους γυαλίσει, που οδηγάνε δεκατέσσερεις χιλιάδες χιλιόμετρα χώμα στο ταξίδι του μέλιτος... (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΚΑΤΟ
Ένας αριθμός, το 100, μόνιμος ήρωας εκατό μικρών διηγημάτων, αφηγήσεων, περιστατικών, διαλόγων, μονολόγων. Ένας αριθμός μετατρέπεται σε γραμμάρια, κιλά, μέτρα, χρόνια, ντεσιμπέλ, περιπολικό, ψαλμό, γενέθλια ευχή, κατάρα, αλλά και σύνθετες λέξεις, από την "εκατόνταρχος" στην "εκατόμβη". Σαν μουσικό "θέμα με παραλλαγές", συνδυάζει το ευτράπελο με το σοβαρό, το ρεαλιστικό με το παράλογο, το μαύρο χιούμορ με το τραγικό, το παρελθόν με το μέλλον. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...