Προτάσεις Συλλογών Διηγημάτων

ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΙ ΒΙΟΙ
Στο θαυμαστό βιβλίο του Φανταστικοί βίοι (1896), που δημοσιεύεται σε μετάφραση του ποιητή Έκτορα Κακναβάτου, ο Marcel Schwob περιγράφει τη ζωή και το τέλος εικοσιδύο υπαρκτών και φανταστικών προσώπων : οι ήρωές του είναι ο Εμπεδοκλής, ο Ηρόστρατος ο εμπρηστής, ο Κράτης ο κυνικός, ο Λουκρήτιος, μια εταίρα στη Ρώμη, ένας γεωμάντης, ο ζωγράφος Ουτσέλλο, ένας αιρετικός του Μεσαίωνα, ένας ηθοποιός της ελισαβετιανής εποχής, ο τραγικός ποιητής Κύριλλος Τουρνέρ, ένας θησαυροθήρας, ο πειρατής Κάπταιν Κιντ, δύο στραγγαλιστές στην Αγγλία του 19ου αιώ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΑΛΛΟ ΜΙΣΟ
Είναι πολλά χρόνια τώρα, που έχω ανακαλύψει πως μαζί μου ζει ένα ζώο. Δεν του 'χω βρει ακόμη όνομα, αλλά θα 'θελα να σας μιλήσω γι' αυτό, γιατί όπως θα διαπιστώσετε και σεις, στη συνέχεια, πρόκειται για ένα πολύ περίεργο ον με εντελώς απρόβλεπτες αντιδράσεις. Συνήθως είναι μικρό. Λέω, συνήθως, γιατί αλλάζει σχήματα όποτε του κατέβει. Εκτός αυτού αλλάζει, πολύ συχνά, και χρώμα. Το πρωί, όταν ξυπνάω, λόγου χάρη, είναι γκριζογάλαζο και κάπως σουβλερό. Το μεσημέρι γίνεται κοκκινωπό και στρόγγυλο, ενώ το βράδυ, γκρίζο ανοιχτό με μαύρα στίγματα....
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΠΟΥ ΖΩΓΡΑΦΙΖΕ ΓΑΤΕΣ
Πριν από πολλά πολλά χρόνια ζούσε κάπου στα βουνά ένας ξυλοκόπος με τη γυναίκα του. Ήταν πολύ γέροι και δεν είχαν παιδιά. Κάθε μέρα ο άντρας πήγαινε μόνος του στο δάσος για να κόψει ξύλα, ενώ η γυναίκα έμενε στο σπίτι και ύφαινε. Μια μέρα, ο γέροντας αναζητώντας ένα συγκεκριμένο είδος ξύλου, προχώρησε στο δάσος βαθύτερα απ' όσο συνήθιζε, όταν ξαφνικά βρέθηκε στην άκρη μιας μικρής πηγής που δεν είχε ξαναδεί ποτέ του. Το νερό ήταν παράξενα διάφανο και καθαρό κι εκείνος διψούσε γιατί η μέρα ήταν ζεστή κι είχε δουλέψει σκληρά. [...] (Από την έ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΓΚΑΡΝΤΕΝ ΠΑΡΤΙ
Γεννημένη στο Ουέλλιγκτον της Νέας Ζηλανδίας, η Κάθρην Μάνσφηλντ κατάφερε στη διάρκεια της σύντομης ζωής της (1888-1923) να γράψει διηγήματα που η αρτιότητα, η ευστοχία και η ομορφιά τους θα συγκρίνονταν με εκείνων του Τσέχοφ. Αυτό που ξεδιπλώνεται, ανασύρεται στην επιφάνεια και εντέλει αποκαλύπτεται είναι το μεδούλι της ζωής, όπως απερίφραστη και ξαφνική εμφανίζεται στα μάτια του ανθρώπου με οξυμμένη ευαισθησία: αδιάντροπη, περίπλοκη, αποφασιστικά απλή. Η συλλογή διηγημάτων της (τρίτη κατά σειρά) "Το Γκάρντεν πάρτι" είναι έργο ωριμότητα...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΙ ΕΠΤΑ ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΙ
Οι επτά αγγελιοφόροι είναι μια συλλογή από τα χαρακτηριστικότερα διηγήματα του μεγάλου ιταλού συγγραφέα, Ντίνο Μπουτζάτι (Η έρημος των Ταρτάρων, Ένας έρωτας). Όπως και στα μυθιστορήματα του έτσι κι εδώ τα θέματα που κυριαρχούν είναι: το ορμητικό κύλισμα του χρόνου, η ατέρμονη προσδοκία, η αδιάφορη σκληρότητα του πεπρωμένου, οι νυχτερινοί εφιάλτες, οι ψευδαισθήσεις της νιότης, ο τρόμος που προκαλεί ακόμα και η ελαχιστότερη παρέκκλιση από το γνωστό, το προσωρινό του έρωτα, η έσχατη μοναξιά, ή μαγεία του καθημερινού... Κι όλ' αυτά δοσμένα μ' ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΤΑ ΟΣΤΑ ΜΟΥ ΥΠΟ ΒΡΟΧΗΝ
Ο Δημοσθένης Κεραμάρης πλήρωσε τους εργάτες, γύρισε στο σπίτι του, έσφαξε έναν κόκορα για το τραπέζι της επομένης, λούστηκε και, περί την αμφιλύκη, βγήκε στην αγορά του χωριού. Όσο έλειπε η γυναίκα του ζεμάτισε νερό για να μαδήσει τον σφαγμένο κόκορα και καθώς τον βούταγε μέσα θυμήθηκε ότι εκείνη την ημέρα ήταν η επέτειος των γάμων τους. Συμπλήρωναν δεκαοχτώ χρόνια παντρεμένοι. Ήσαν μεσήλικες πια. Εκείνη σαραντριών ετών και ο άντρας της πενηντατεσσάρων. Το βράδυ στο κρεβάτι ο Δημοσθένης Κεραμάρης άπλωσε το χέρι του για να τη χαϊδέψει, αλλά...
Διαβάστε περισσότερα...

ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ
" ... Όταν έγινε δεκαπέντε χρονών, ο πατέρας του τού διάλεξε νύφη και την πήρε πολύ ωραία γιατί η σκέψη της ευτυχίας που πρόσφερε στο γιο του τον παρηγορούσε για το γεγονός πως είχε φτάσει στην ηλικία πού η νύχτα είναι για να κοιμάσαι. Η γυναίκα του Λινγκ ήταν εύθραυστη σαν την καλαμιά, παιδιάστικη σαν το γάλα, γλυκιά σαν το σάλιο, αρμυρούτσικια σαν το δάκρυ. Μετά το γάμο, οι γονείς του Λινγκ υπερβάλανε τη διακριτικότητα τους ως το σημείο να πεθάνουν κι ο γιος τους απόμεινε μόνος μέσα στο σπίτι το βαμμένο με κιννάβαρι, έχοντας σα συντροφιά...
Διαβάστε περισσότερα...

ΦΕΡΤΕ ΜΟΥ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΚΕΝΣΟΡΑ
«Το βιβλίο του Πάνου Τσίρου είναι η επιτομή εκείνου που αποκαλούμε "μικρό αλλά θαυματουργό". Η γραφή του είναι σχεδόν υπνωτιστική. Η όλη αίσθηση που σου δημιουργεί είναι λες και έχεις ξυπνήσει από έναν βαρύ μεσημεριανό ύπνο και για λίγο, είσαι μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας. Ή ακόμα, λες και σε έπιασε μια ξαφνική ζαλάδα και πιάστηκες από κάπου για να μην πέσεις στο δρόμο. Μετά, συνέρχεσαι και η ζωή συνεχίζεται κανονικά. Οι χαρακτήρες του Τσίρου είναι άνθρωποι λαϊκοί, που ζουν σε λαϊκές γειτονιές, μια ζωή συνηθισμένη, στα όρια του βαρετ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΛΕΣ ΟΙ ΦΩΤΙΕΣ Η ΦΩΤΙΑ
Ο Κορτάσαρ, μαθητής του Μπόρχες, ξεπερνά το μεγάλο του δάσκαλο σε αφηγηματικό ταλέντο. Θεωρείται ιδρυτής της σχολής του "μαγικού ρεαλισμού". Στα οκτώ διηγήματα της συλλογής αυτής μας δίνει δείγματα της ικανότητάς του να περνά από τον ένα χώρο στον άλλο (Ο άλλος ουρανός), από τη μιαν εποχή στην άλλη (Όλες οι φωτιές η φωτιά), να περιγράφει την ανθρώπινη αλληλεγγύη (Η υγεία των αρρώστων), τον ηρωισμό μιας αποβίβασης (Η σύναξη), τις αισθηματικές και ψυχολογικές περιπέτειες μιας "πολιορκίας" σύγχρονου τύπου (Ο αυτοκινητόδρομος), τα πιο τρυφερά ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΜΙΜΟΣ ΤΩΝ ΦΩΝΩΝ
Πολλές φωνές συνωθούνται σ’ αυτό το βιβλίο του Τόμας Μπέρνχαρντ, που κυκλοφόρησε το 1978 και που ένας κριτικός πολύ εύστοχα ονόμασε «Τόμας Μπέρνχαρντ για αρχάριους». Στις εκατόν τέσσερις ιστορίες του εμφανίζονται φιλόσοφοι, συγγραφείς, ηθοποιοί, μέντιουμ, μοδίστρες, υπάλληλοι, μαθητές, ζωγράφοι, δήμαρχοι και πρόεδροι κρατών. Ανάμεσά τους συναντούμε και γνωστά ονόματα, όπως του Χάμσουν, της Μπάχμαν, του πρώην βασιλιά Ουμβέρτου, του Κουνιάλ και άλλων. Μερικές από αυτές τις ιστορίες διαβάζονται σαν ανέκδοτα, άλλες σαν παραβολές, σαν εξωφρενικ...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΣΑΡΚΟΦΑΓΟΣ
Τα εικοσιεννιά κείμενα της «Σαρκοφάγου» γράφτηκαν από τον Γιώργο Ιωάννου στη Θεσσαλονίκη μέσα στις πιο μαύρες μέρες της δικτατορίας, από το 1968 ως το 1970, και κυκλοφόρησαν σε βιβλίο στις αρχές του 1971, μετά τη λήξη της προληπτικής λογοκρισίας. Το σημειώνουμε, γιατί τα κείμενα αυτά εκτός από τη γενικότερη τοποθέτησή τους βρίθουν από υπαινιγμούς για την τότε κατάσταση, πράγμα που ίσως σε ορισμένες περιπτώσεις δεν γίνεται τώρα αμέσως αντιληπτό. Κατά τα άλλα, ο αναγνώστης θα βρει και σ' αυτά τα κείμενα του Ιωάννου πολλή από τη νεοελληνική π...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΜΟΝΜΑΡΤΡΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
Το κασκέτο του εργάτη και τα φτερά της Μινστενγκέτ, μοναδικό μείγμα της δεκαετίας του τριάντα στη Μοντμάρτρη, η ψυχή ενός τόπου, το ιδεώδες μιας εποχής, μια τρυφερή ειρωνία διαπερνούν αυτό το διήγημα. Το συλλογικό όνειρο και η πάλη για ένα καλύτερο αύριο ανατρέπονται από την εμβληματική φυσιογνωμία του Λουτσιάνο ντι Λαμερμούρ, του οποίου η μεν διαδρομή μύησης περνά από το παλκοσένικο ενός καμπαρέ της Μοντμάρτης, η δε προσωπική πραγμάτωση μέσα από ένα άλλο σκηνικό, της Ρωσίας αυτή τη φορά... (Από την παρουσίαση της έκδοσης)...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΕΚΕΙΝΟΣ
Τι νιώθει ένα κορίτσι όταν του δίνουν ένα φιλί στο στόμα στη Μομπάσα; Γιατί ένα ψάρι «που μιλάει» μένει αμίλητο και μελαγχολικό στο πιάτο του; Γιατί οι άνθρωποι που ζούσαν κάποτε στο φεγγάρι εξαφανίστηκαν, αφήνοντας πίσω τους μόνο κρατήρες; Τι κάνει ένας έφηβος όταν όσο αυτός μεγαλώνει τόσο οι γονείς του μικραίνουν; Αυτές και άλλες απορίες αναλαμβάνει να μας λύσει ο δημοφιλέστερος και σημαντικότερος Ισραηλινός συγγραφέας της νεότερης γενιάς σε μια συλλογή πανέξυπνων διηγημάτων που αντλούν τη μαγεία και τη σοφία τους από τα παιδικά παραμύθι...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΨΙΧΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΛΑΒΙΑΣ - ΑΚΡΙΑΝΗ ΛΩΡΙΔΑ
Σαν χελιδονοφωλιές σε τροχόσπιτα ταξιδεύουν οι ιστορίες ακολουθώντας λοξές, αλύτρωτες διαδρομές. Μέσα στις δεκαετίες συγχέονται όλα, φτιάχνοντας το κρασί και την ψίχα μιας μετάληψης που δοκιμάζει ο σαλός για να ξαναβρεί τη γλώσσα του. Τη γλώσσα που γεύεται, που μιλά και που αφηγείται παράδοξες ιστορίες, πασκίζοντας να αρθρώσει το ακατανόητο. Το ακατανόητο που ταξιδεύει κυκλικά μαζί με τις ψυχές, σαν χελιδονοφωλιά σε τροχόσπιτο, ακολουθώντας λοξές, αλύτρωτες διαδρομές. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΦΑΣ ΛΕΜΟΝΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΞΙΝΙΣΕΙΣ ΤΑ ΜΟΥΤΡΑ ΣΟΥ;
Αγοράζεις το βιβλίο, το παίρνεις στο σπίτι και βλέποντας ότι αποτελείται από είκοσι συντομότατα διηγήματα πιστεύεις ότι σε μια ωρίτσα θα το έχεις διαβάσει. Μερικές μέρες όμως αργότερα, τη δωδέκατη φορά που διαβάζεις το «Μπορείς να φας λεμόνι και να μην ξινίσεις τα μούτρα σου;», αναρωτιέσαι μήπως ο Πάμιες σου την έφερε και μήπως το βιβλίο, σαν τον τίτλο που είναι μάλλον μακρόσυρτος, κρύβει στην πραγματικότητα τρεις χιλιάδες σελίδες επιπλέον. Στο τέλος συνειδητοποιείς ότι ο Πάμιες σου πούλησε ως μικρό ένα βιβλίο που στην πραγματικότητα είναι...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΜΙΚΡΗΣ ΜΑΣ ΠΟΛΗΣ
Το Τέλος της Μικρής μας Πόλης πρωτοεκδόθηκε στη Ρουμανία το 1953 από το "εκδοτικό Νέα Ελλάδα" και περιείχε 5 διηγήματα από τα 7 πού τελικά συνθέτουν τη συλλογή, έλειπαν "Ο Τάφος" και "Ο Ντετέκτιβ". Στα 1963 και ενώ ο Χατζής βρίσκεται στην Ουγγαρία κυκλοφορεί η πρώτη πλήρης έκδοσή του στο τυπογραφείο Α. Κουλουφάκου, για λογαριασμό της Επιθεώρησης Τέχνης. Το 1971 γίνεται η τρίτη έκδοση με επίμετρο το κείμενο του Δημήτρη Ραυτόπουλου "Το Νεοελληνικό Μάθημα του Δημήτρη Χατζή" ("Διογένης"). Από τότε ως σήμερα έχουμε άλλες τρεις εκδόσεις: "Πλειάς...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΚΥΒΑΛΑ
Το 1879 η γέφυρα στον ποταμό Ταίυ στη Σκοτία -η μεγαλύτερη σιδηροδρομική γέφυρα στον κόσμο την εποχή εκείνη- καταρρέει και παρασύρει στον ποταμό το επιβατικό τραίνο που τη διέσχιζε. Ο Τέοντορ Φοντάνε (1819-1898) γράφει σ' έναν στίχο του στο ποίημα "Η γέφυρα στον Ταίυ": "Σκύβαλα, σκύβαλα / Είν' ό,τι φτιάχνει τ' ανθρώπινο το χέρι!". Η Τζέννυ Έρπενμπεκ δανείζεται αυτούς τους στίχους και γράφει το διήγημα "Σκύβαλα", το οποίο χαρίζει και τον τίτλο σε αυτή τη συλλογή των δέκα διηγημάτων, για να μιλήσει για την απώλεια, τη φθορά, την παρακμή... Χ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΥΡΑΝΙΕΣ ΒΟΣΚΕΣ
[...] Οι "Ουράνιες βοσκές" είναι ένα από τα πρώτα έργα του Τζων Στάινμπεκ, κι ωστόσο από τα πιο αξιόλογα. Τυπώθηκε το 1932. Είναι μια σειρά από διηγήματα που έχουν αυτοτέλεια και ξεχωριστή το καθένα υπόθεση, μα τα δένει η ίδια διάθεση και η ίδια λαχτάρα για λύτρωση που δεν έρχεται ποτέ. Έχουν ενότητα τόπου και ατμόσφαιρας, και συχνά οι ήρωες του ενός διηγήματος μπλέκουνται με τους ήρωες του άλλου, αναδείχνοντας με τη σειρά καθενός την τραγική ιστορία. [...] (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...