Πρόταση σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας για την Βιβλιοθήκη Ελεύθερου Χρόνου

ΑΣΤΕΙΟ
Ένας νεαρός συζητά με τη νεκρή γιαγιά του. Ένας υπάλληλος γραφείου μεταμορφώνεται σε συρραπτικό. Ο Φρανσουά Βιγιόν κάνει μια καινούργια αρχή. Ο Γιώργος βγαίνει στη σύνταξη. Δεκαεπτά διηγήματα για τη θολή μεθόριο ανάμεσα στην πραγματικότητα και ό,τι την αναιρεί. Διηγήματα αντλημένα από την ημιορεινή μακεδονική ενδοχώρα, αλλά και διηγήματα για τους ανήλικους ενήλικες του άστεως. Διηγήματα που βρέχονται απ' τα νερά μιας τεχνητής λίμνης. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου) Στο διήγημα "Μαρία" ο ήρωας εργάζεται σε ένα σφαγείο. Δου...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΒΙΚΤΩΡΙΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ
Για κάποιους, ούτε καν η καταπρόσωπο επαφή με την πιο σκοτεινή πραγματικότητα δεν μπορεί να ανασύρει τη θετική τους ταυτότητα, ούτε ο φόβος για το "θηρίο" το ίδιο δεν μπορεί να τους βγάλει από την απάθεια. Για κάποιους άλλους, η τελευταία ταυτότητα που έχει απομείνει είναι η γειτονιά τους. Και θα προσπαθήσουν να την προασπίσουν. Με κάθε μέσο... Μια νουβέλα για την υπόκωφη συγκρότηση του ρατσισμού και την πανταχού παρούσα βία. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ
Η ιστορία μου αρχίζει από το τέλος - το δικό της και το δικό μου. Έτσι ξεκινά το "Βιβλίο της Κατερίνας", μιας γυναίκας που πάλεψε μια ζωή με την ψυχική αρρώστια, και που, αν νικήθηκε, έζησε και μεγαλούργησε ταπεινά χάρη στην αγάπη. Μια οικογενειακή σάγκα γεμάτη ζοφερά μυστικά και θανάσιμες ενοχές, ένα βιβλίο μυστηρίου γύρω από έναν αδιανόητο φόνο και τα δυο του θύματα, και μια κατάδυση σε μια ψυχή που συγκλονίζει με το φως και το σκοτάδι της. Μας λέει η Κατερίνα: Αυτό το βιβλίο δεν έχει σκοπό να πληγώσει κανέναν, εκτός απ' αυτούς που θα το...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΑΙΜΑ ΝΕΡΟ
Το αίμα νερό: γίνεται; Οι δυο λέξεις που συνάπτονται εδώ, η καθεμιά με το δικό της ειδικό βάρος, και οι δυο μαζί με την υγρή τους ζωτικότητα, παραπέμπουν απευθείας στη νομοτέλεια της λαϊκής σοφίας: όχι, δεν γίνεται. Και ο Χάρης Βλαβιανός, ένας ποιητής στην ωριμότητά του, μας θυμίζει ότι η φύση του αληθινού δημιουργού ριζώνει στη διαρκή επιστροφή, στις εμμονές του, αλλά καρπίζει μόνο με την ποιητική επίνοια, ώστε, κάθε φορά που επιχειρείται η επιστροφή, να συντελείται με ανανεωμένους όρους ύφους και διευρυμένους ποιητικούς στόχους. Σ' ένα π...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΕΤΑΠΟΙΗΣΗ
Δώδεκα διηγήματα για την αδελφική αγάπη και την εκδίκηση, την ανία και την τρέλα, το παράδοξο της ταυτότητας και τη μοναχική πορεία προς το θάνατο. Αναμειγνύοντας το φανταστικό με το ρεαλισμό και το ανοίκειο με το καθημερινό, οι ιστορίες αυτές μιλούν για την αγωνιώδη αναμέτρηση με το χρόνο και την πραγματικότητα, αλλά και για τη δημιουργική μεταποίησή τους. Οι ήρωες της ΜεταΠοίησης, χωρίς να ζητούν κατανόηση ή συγχώρηση, αφηγούνται σε πρώτο ενικό, αιφνιδιάζοντας τον αναγνώστη με την παραδοξότητα, την αμεσότητα και τη βίαιη τρυφερότητά τους...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΤΩΝ ΣΚΥΛΩΝ
Ιστορίες ανθρώπων που διαδραματίζονται στην Αθήνα και στην επαρχία, σε πόλεις της Ευρώπης, σε μυθιστορηματικές σελίδες και σε φιλμ. Ιστορίες σκύλων που "τριγυρίζουν με σιωπηλή σοβαρότητα", εμβολίζουν επίσημες πομπές, ακολουθούν παρελάσεις, διασχίζουν τα γεγονότα... Η αθανασία των σκύλων, η άγνοια δηλαδή του θανάτου και του χρόνου, δίπλα στο εφήμερο των ανθρώπων. Ο Άργος κουνάει πάντα τα αυτιά του αντικρίζοντας τον Οδυσσέα, ο Μπεντικό κυκλοφορεί στις σελίδες του Γατόπαρδου δίπλα στον Ντον Φαμπρίτσιο, ο Botswain μνημειώνεται στον "Επιτάφιο γ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΑΛΛΑΖΕΙ!
Μεταπολίτευση, 1974. Μετάβαση στη δημοκρατία. Έκρηξη των προσδοκιών. Πολιτικοποίηση. Ένα κορίτσι μεγαλώνει στην Αθήνα. Μόλις που καταλαβαίνει τι συμβαίνει γύρω της, συμμετέχει ωστόσο σε συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις. Εντάσσεται σε μαθητική παράταξη και σε οργάνωση νεολαίας. Αρχίζει να σχηματίζει άποψη για τον κόσμο. Μαθαίνει ότι "ο σοσιαλισμός ή θα είναι δημοκρατικός ή δεν θα υπάρξει καθόλου". Γνωρίζει επίσης: τη φιλία, τη συντροφικότητα, την ομαδική προσπάθεια, καθώς και τον "ναρκισσισμό των μικρών διαφορών". Μαθητεύει στα μυστικά της γλώ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΕ ΠΟΔΗΛΑΤΟ
Ένας παλιός συνωμότης που εμφανίζεται σαν φάντασμα έξω από ένα αρωματοπωλείο. Μια όμορφη γυναίκα που την απειλεί η φαντασία των ανθρώπων της επαρχιακής πόλης. Ο κόσμος των παιδιών που ασφυκτιούν ανάμεσα στους μεγάλους. Ένας σύντομος έρωτας στη Γαλλία και ο αποχαιρετισμός ενός φίλου μέσα από τη μουσική. Ο Νικόλας Σεβαστάκης προσεγγίζει με διεισδυτική ματιά και αποδραματοποιημένη αφήγηση τις λεπτές αποχρώσεις που περιπλέκουν έναν έρωτα, έναν θαμμένο φόβο, μια τυχαία συνάντηση. Στις ιστορίες του, μια συνηθισμένη μέρα παίρνει παράξενη κλίση κα...
Διαβάστε περισσότερα...

ΦΩΣ ΤΗΣ ΦΟΝΙΑΣ
Ο Γιάννης Αρχοντής -το ατίθασο αγόρι των Διπλωμένων φτερών, το υποταγμένο παιδί του Θολού βυθού- στο Φως της Φονιάς, μετά την περιπλάνηση οκτώ χρόνων, επιστρέφει ως ξένος στο νησί του. Τελειώνει, έτσι, η μικρή "Οδύσσεια" στον έξω κόσμο, για να αρχίσει η οδυνηρή οδοιπορία του στους δικούς του λαβυρίνθους, καθώς πρέπει τώρα να μεταμορφωθεί από "παιδί της βασίλισσας" και πάλι σε γιο του αντάρτη. Όσο ο μοναχικός έφηβος αγωνίζεται να γνωρίσει τον εαυτό του και να ορίσει τη μοίρα του, θα στοιχειώνουν τις μέρες του η αμφίθυμη σχέση με έναν πατέρα...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΕ ΜΟΛΥΒΙ ΦΑΜΠΕΡ ΝΟΥΜΕΡΟ ΔΥΟ
Μνήμη και πολλή αγάπη χρειάστηκε για να γράψω την ιστορία της ζωής μου. Στο μυθιστόρημα μπορείς να λες ό, τι φαντάζεσαι, να κινείς τους ήρωές σου όπως θέλεις, να τους βάζεις να λένε ό, τι σκέφτεσαι εσύ. Όταν όμως τα πρόσωπα είναι αληθινά, δεν γίνεται ούτε τοσοδά να λαθέψεις, μια και κανείς τους δεν μπορεί πια να σε επιβεβαιώσει ή να σε διαψεύσει. Ευτυχώς που υπάρχει η αδελφή μου και η μνήμη της είναι αλάνθαστη και η ζωή της μπλέκεται με τη δική μου. Μόλις διάβασε αυτά που έγραψα μου είπε: "Έτσι ζήσαμε, έτσι ήταν αυτοί που γνωρίσαμε και αγ...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ
[1823-1825] Στις δύσκολες στιγμές της Ελληνικής Επανάστασης. Ο Λάζαρος Χατζημιχαήλ, στο τσιφλίκι του που δέσποζε στον κάμπο του Ναυπλίου, και ο Μισέλ Ντε Κριγιόν, φιλέλληνας, γιατρός, ταλαντεύονται ανάμεσα στα διλήμματα και στις αλλαγές της εποχής τους. [2009] Αθήνα, σε άλλες δύσκολες εποχές. Ο Λάζαρος Χατζημιχαήλ, απόγονος του πρώτου, ανώτερος δικαστικός, τη μέρα που συνταξιοδοτείται αναλογίζεται τη ζωή του. Θα τολμήσει και την αναχώρησή του; (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΝΙΚΗ
Έζησε κάποτε ένα κορίτσι που βρέφος εβδομήντα ημερών το συνέλαβαν και το έστειλαν εξορία στις Κυκλάδες. Έζησε κάποτε ένα κορίτσι που -στη διάρκεια της Κατοχής και του Εμφυλίου- η οικογένεια του κόπηκε στα δύο, όμως εκείνο δεν έπαψε στιγμή να αγαπάει κανέναν τους. Έζησε κάποτε ένα κορίτσι που -όταν γεννήθηκε- ο πατέρας του ήταν «ο ηρωικός αρχηγός των εργατών» και -όταν μεγάλωσε- έγινε «ο προδότης της εργατικής τάξης». Κι ας μην είχε προδώσει τίποτα από ό,τι πίστευε. Έζησε κάποτε ένα κορίτσι που πέρασε όλη του την εφηβεία στη βαθιά παρανομία...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΛΑ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΨΕΜΑΤΑ
Απ' τον Νοέμβριο του 2012 έως τον Ιούνιο του 2013 στα Χανιά, στον κύκλο των εποχών και στους κύκλους του χρόνου, του περασμένου, που επιμένει, και του σημερινού, που τον υποδύεται, τον μελετά, συνομιλεί μαζί του, εκ νέου διατυπώνει αλλά και διαβρωτικά υπονομεύει. Η Ελεονόρα και ο δίδυμος αδελφός της ο Πανάρης. Η Αναστασία και ο μοναχογιός της ο Ιδομενέας. Οι τέσσερις τους χιαστί, ταυτόχρονα αφηγητές και αφηγημένοι, αγκαζέ με το άγραφο, με το σήμερα βαρύ στους ώμους. Ο Πανάρης με τα αδιέξοδα χαρτιά του. Ο Ιδομενέας με τα κιτάπια του πατέρα ...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
«Ακούγεται σαν ψέμα, αλλά είμαι η γυναίκα Του. Παντρευτήκαμε πριν από πολλά χρόνια. Ζήτησε το χέρι μου και δέχτηκα. Μερικές φορές απορώ κι εγώ η ίδια με όσα έζησα, πρώτα μακριά Του, ύστερα πλάι Του. Δεν είχα φανταστεί έτσι τη ζωή μου». Ηρωίδα στο νέο βιβλίο της Αμάντας Μιχαλοπούλου είναι μια γυναίκα που δε μίλησε ποτέ ως σήμερα: η γυναίκα του Θεού. Ένα κορίτσι που μεγαλώνει πετώντας ξυστά πάνω απ' τα δέντρα, συναντώντας τ' Αγρίμια στο Δάσος και δοκιμάζοντας την υπομονή του άντρα της με δύσκολες ερωτήσεις, ερωτήσεις που Εκείνος αποφεύγει συ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΚΗΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΙΟ ΤΟΥ ΜΑΤΙΑΣ ΑΛΜΟΣΙΝΟ
Το μυθιστόρημα "Σκηνές από τον βίο του Ματίας Αλμοσίνο" είναι η ανοιχτή παλάμη ενός χεριού που ακουμπάει στον χάρτη της Ευρώπης του 17ου αιώνα, ενώ κάθε δάχτυλο της αφήγησης δείχνει και διαφορετικό σημείο του ορίζοντα - η Αγγλία του Νεύτωνα και της Βασιλικής Εταιρείας, το ανεξίθρησκο Άμστερνταμ των εμπόρων, η παγωμένη Πετρούπολη του τσάρου μεταρρυθμιστή, η Βενετία της μάσκας... Ο καρπός του χεριού αγγίζει την οθωμανική απεραντοσύνη, τη Θεσσαλονίκη, την Κωνσταντινούπολη και τον Χάνδακα, τα όρια της Ευρώπης. Ο Ματίας Αλμοσίνο, κρυπτοεβραίος ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΟΛΥ ΧΙΟΝΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ
Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας 2013 - Βραβείο Μυθιστορήματος. Όταν ο Στέφανος συνάντησε την Πέρσα, ήταν ένας ρομαντικός ιδεολόγος. Εκείνη τον πίστεψε και τον αγάπησε. Και τον ακολούθησε. Έπειτα ήρθαν οι διαψεύσεις, οι ματαιώσεις, το παράπονο και ο θυμός. Όμως το ζευγάρι, δείγμα από το σώμα της νεοελληνικής μικροαστικής τάξης, συνεχίζει τη μικρή του ιστορία. Μέχρι να το χτυπήσει η πραγματικότητα με τη δύναμη του κεραυνού: η κόρη τους βρίσκεται προφυλακισμένη, γιατί το αγόρι που αγαπάει σκότωσε αστυνομικό, κι εκείνη δεν καταθέτει εναντίον του...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΔΙΚΟΧΟ ΤΟΥ ΜΙΜΗ
Αρχές της δεκαετίας του '50 η Ισμήνη Λάβδα, η κόκκινη Δράκαινα, βρίσκεται σε μια κρύπτη παράνομου ασύρματου σε σπίτι-γιάφκα στο Μοσχάτο πληγωμένη θανάσιμα, ενώ απ' έξω τους καλούν οι ντουντούκες να παραδοθούν. Δίπλα της βρίσκεται ο ανιψιός της, γιος της αδελφής της και εραστής της, Περικλύμενος Λάβδας... Μέσα από τη συναρπαστική αφήγηση του Περικλύμενου για την ιστορία της οικογένειάς του και τη θυελλώδη σχέση του με την κατά εννιά χρόνια μεγαλύτερή του θεία του ξεδιπλώνεται όλη η μεγάλη και τραγική περιπέτεια της Αριστεράς από τα χρόνια ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΒΛΕΠΩ ΤΟΝ ΚΥΒΟ ΡΟΥΜΠΙΚ ΦΑΓΩΜΕΝΟ
"ΔΡΑΚΟΣ Ή ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΠΑΙΔΙΑ": Δεν έχω κότσια να σε γράψω, Δράκε δεν είναι πως φοβάμαι τα ερπετά μήτε τους εφιάλτες είναι το κράμα αυτών των δυο μαζί όπου σημαίνει χρόνος ή μ' άλλα λόγια πέφτουμε σ' αστραφτερό γκρεμό Με βάση τον δικό μου σωματότυπο κι αφού δεν καταδέχομαι αλεξίπτωτο γνωρίζω πως θα σκάσω στο κενό στις 23:05 ακριβώς αυτού του αιώνα σίγουρα κι άκουσε τι θα γίνει τότε: Θα σπάσει η κλεψύδρα στο κεφάλι μου ποτάμι η άμμος απ' τη μύτη μου η άμμος, λέω, οι αναμνήσεις μου από τ' αυτιά μου, λέω, ποταμός η Ελέν...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΕΝΔΟΞΗ ΠΕΤΡΑ
«ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ 1952»: Το μέλλον προδιαγράφεται λαμπρόν- ένδοξες μέρες μας περιμένουν το 'παν δυο γέροι συζητώντας μεταξύ τους το 'παν οι κυρίες στο τσάι του φιλανθρωπικού σωματείου το 'πε ο ηλικιωμένος φωτογράφος στο θλιμμένο αγοράκι με τα κοντά παντελονάκια που οι γονείς του το πήγαν να φωτογραφηθεί για την επέτειο το 'πε ο κύριος Τάκης ο μανάβης που έκλεβε τη γιαγιά μου στο ζύγι το 'πε ο μουγκός στον κουφό το 'πε ένας διεθνούς φήμης υπνωτιστής στο ραδιόφωνο το 'πε ένας συνταξιούχος ταγματασφαλίτης που είχε ανοίξει κουρείο στην οδό Αιόλου το ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΣΟΥ
" ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΣΟΥ": Πάνω στο σώμα σου Κυλάει το μελάνι Παίρνει το χρώμα σου Και τότε πιάνει Να γίνεται ουρανός το γκρι ταβάνι. Βάζω τελεία με τα μάτια σου Κι είναι η παύλα μια ευθεία στο κορμί σου Έλα, κοιμήσου Θα γίνουν τα δυο χέρια μου κρεβάτια σου. Χτυπούν οι φλέβες μου επάνω στους μηρούς σου Και στους χορούς σου Μπαίνω γυμνός με μουσική το βογκητό σου Στο ποθητό σου αγκάλιασμα Και στους μυώνες τους γερούς σου. Ποια άγρια πάλη με παραμονεύει πάλι Ποιο τραύμα θαύμα θα με σώσει από τη ζάλη Ή θα με βάλει Βαθιά μέσα στη μαγική σου αιθά...
Διαβάστε περισσότερα...