ΚΑΤΣΟΥΡΟΥ ΕΦΗ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΕΗΣ
Παρατάσσοντας κανείς τα ποιητικά βιβλία του Γιώργου Βέη εν σειρά, πριν ακόμη αρχίσει να τα φυλλομετρά και να καταδύεται στο λεκτικό του σύμπαν, αρχίζει να διακατέχεται από ένα αίσθημα νοσταλγικής ευφορίας. Μία χρωματική παλέτα, ακόρεστη, απλώνεται στα εξώφυλλά τους με κλιμακώσεις και αποκλιμακώσεις της έντασης, τονικές εξάρσεις και υφέσεις, που ακολουθούν το λυρικό βηματισμό του ποιητικού του λόγου και απηχούν το εύκρατο κλίμα του ποιητικού χώρου στον οποίο πρόκειται να εισέλθει ο αναγνώστης. [...] (Από την εισαγωγή της έκδοσης)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ
Ξεκινώντας την ανίχνευση του ποιητικού κόσμου του Λευτέρη Ξανθόπουλου, αναπότρεπτα, ανακαλώ τη μνήμη του, τον παλμό της φωνής του όταν μιλούσε για ποίηση, την ένταση του βλέμματός του στο άκουσμα ενός ακέραιου στίχου, την στοργή και τη δύναμη των δαχτύλων του στο άγγιγμα ενός αγαπημένου βιβλίου, τον τρόπο που συνήθιζε να κατατάσσει τα ποιήματα και τους ποιητές ανάλογα με τη θερμοκρασία τους. Ο Αλμπέρ Καμύ πίστευε ότι «κάθε καλλιτέχνης αναζητάει, σίγουρα, την αλήθεια του. Αν είναι μεγάλος, κάθε έργο του την πλησιάζει ή, τουλάχιστον, περιστρ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΔΥΟ ΣΥΝ ΤΕΣΣΕΡΑ
Μικρά τα λόγια κι άτακτα στο περιθώριο της σελήνης. Ασήμισε το χαρτί κι ασήμωσαν οι λέξεις τις τσιγγάνες με δώδεκα όνειρα τρωτά που ζήταγαν στο φως να γίνουν μοίρες. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ ΠΡΟΣΩΠΟΥ
Αν θέλω να με γνωρίσεις, θα σε ταξιδέψω στα μέρη που φύτεψα τα θραύσματά μου. Ο μικρός Ναυτίλος μας βράχηκε, βρήκε το κύμα του και την καμπύλη κι ύστερα κολύμπησε στα νερά οραμάτων που δικαιωματικά του ανήκουν. Θα ήταν άδικη μια περαιτέρω παραμονή στη βιβλιοθήκη, πέρασαν χρόνια από εκείνο το πρώτο ταξείδι. Ακολούθησέ με. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΚΤΟΣ ΕΠΟΧΗΣ
"Θάλασσα": Αυτή σου η στατικότητα. Άγνωστη κι αβέβαιη, σαν υπόσχεση, δεν πας ταξίδια, δεν κουνάς, δεν τρέμεις, δεν πάλλεσαι. Αναρωτιέμαι, ζεις; Πάντα εκεί. Απαράλλαχτα ίδιος να περιμένεις να σ' αγκαλιάσω. Κι ύστερα να μ' αγαπήσεις. Κι ύστερα να φύγω. Χάνεται ο αντικατοπτρισμός. Τη νύχτα θα τραφώ με αστέρια. Κοίτα να κάνεις όμορφες ευχές. Φυσάει πολύ απ' το πρωί, είναι που σ' αγαπάω και σήμερα. Αυτός ο άνεμος με ορίζει. Σκέφτηκα κάποτε πως αν χτυπάω πάνω σου με την ορμή του θα πάρεις το σχήμα μου, θα γίνει σκόνη το σώμα σου και θα ...
Διαβάστε περισσότερα...