ΚΟΡΤΩ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ

Νεοελληνική μυθολογία
"Καλώς το παλικάρι μου" λέει ο Ουρανός στον Κρόνο που ζύγωνε απ' την άκρη της παραλίας κρατώντας κάτι περίεργο στο χέρι, κρυμμένο απ' την αντηλιά. "Γεια σου, φάδερ" απαντά εκείνος. "Ήρθα να παίξουμε ρακέτες". "Μπαλάκια δε βλέπω". "Κι ούτε θα ξαναδείς". Πόσα ξώγαμα είχε τέλος πάντων ο Δίας; Τι έπινε η Πυθία κι έβγαζε τέτοιους αλλοπρόσαλλους χρησμούς; Ήταν όντως δώδεκα οι άθλοι της Ηρακλάρας ή μήπως ο Ευρυσθέας του 'παιξε μπινιά στο ενενήντα; Κι η κοπελιά η Ειλείθυια ήταν στ' αλήθεια τόσο στόκος όσο αφήνει να εννοηθεί τ' όνομά της ή πρόκε...
Διαβάστε περισσότερα...

Το σεξ και πώς να το αποφύγετε
Η Αγγελική δεν έχει όρεξη -ούτε κουράγιο- για σεξ. Δουλεύει σκοτωτά, είναι μάνα δυο δίδυμων πεντάχρονων αγοριών που της αλλάζουν τα φώτα, κι η κούρασή της είναι τόσο τρομερή, που δεν αισθάνεται καθόλου ερωτεύσιμη. Όσο κι αν λατρεύει την οικογένειά της, ζηλεύει τις φίλες της για την ανεξαρτησία τους. Ο άντρας της ο Κώστας, απ' την άλλη, έχει πάθει οίστρο και δεν την αφήνει σε ησυχία. Να φταίνε οι ανασφάλειες του φύλου του, να πάσχει από κρίση μέσης ηλικίας ή μήπως οι ξαφνικές ορέξεις του οφείλονται σε κρυφές, ευκαιριακές επαφές με άλλες γυν...
Διαβάστε περισσότερα...

Το βιβλίο της Κατερίνας
Η ιστορία μου αρχίζει από το τέλος - το δικό της και το δικό μου. Έτσι ξεκινά το "Βιβλίο της Κατερίνας", μιας γυναίκας που πάλεψε μια ζωή με την ψυχική αρρώστια, και που, αν νικήθηκε, έζησε και μεγαλούργησε ταπεινά χάρη στην αγάπη. Μια οικογενειακή σάγκα γεμάτη ζοφερά μυστικά και θανάσιμες ενοχές, ένα βιβλίο μυστηρίου γύρω από έναν αδιανόητο φόνο και τα δυο του θύματα, και μια κατάδυση σε μια ψυχή που συγκλονίζει με το φως και το σκοτάδι της. Μας λέει η Κατερίνα: Αυτό το βιβλίο δεν έχει σκοπό να πληγώσει κανέναν, εκτός απ' αυτούς που θα το...
Διαβάστε περισσότερα...

Το πράσινο αστέρι
Η μικρή Μοκοσάντα φεύγει απ' το χωριό της λίγο πριν ξεσπάσει εμφύλιος. Οδηγός της το πράσινο αστέρι, όπου ζουν, παντοτινά ευτυχισμένες, οι ψυχές των καλών ανθρώπων. Στο ταξίδι της συναντά ζώα που γίνονται φίλοι της, κι όλοι μαζί αναζητούν την Αλτάντα, το πέρασμα των κόσμων, γιατί η Μοκοσάντα ονειρεύεται να ξαναδεί τον πατέρα της, που έχασε μικρή, κι ίσως ακόμα και τη μάνα της, γιατί δεν ξέρει τι απόγινε όταν ο πόλεμος κατάπιε το Μοκόσο. Ο Ίκο-Ίκο, το πεινασμένο, φοβισμένο λυκάκι. Ο Λίτολο, ο μελαγχολικός γύπας. Η Ζουζούτα, το μικρό βασανισ...
Διαβάστε περισσότερα...

Της χούντας το πουλί
Άνοιξη 1973 Ο δικτάτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος χάνει, με τρόπο ανεξήγητο, κάτι πολύ σημαντικό. Η απώλεια πρέπει να μείνει επτασφράγιστο μυστικό, γιατί αν μαθευτεί, κινδυνεύει η εξουσία του. Η Αννίτσα Τομπέζη, μέντιουμ, καφετζού, και προσωπική χαρτορίχτρα της Δέσποινας Παπαδοπούλου, αποκτά, ως διά μαγείας, το απωθητικό αλλά ανεκτίμητο αντικείμενο - και δεν ξέρει τι να το κάνει. Γιατί έχει ήδη λερωμένη τη φωλιά της: έχει κι αυτή ένα μυστικό, που αν ανακαλυφθεί, θα οδηγήσει την ίδια, τον γιο της, και τον εραστή της στο απόσπασμα. Κι οι μέρες ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο γλύπτης του δρόμου
Ό,τι είναι ο «Θάνατος στη Βενετία», στα βιβλία του Τόμας Μαν, είναι ο «Γλύπτης του δρόμου», στα βιβλία του Αύγουστου Κορτώ. Μόνο που ο Αύγουστος Κορτώ δεν διαλέγει τη Βενετία -να βουλιάζει στα νερά, στην ομίχλη- αλλά ένα δρόμο της πόλης, μες τη σκόνη και την κάψα, να σκεπάζει το πρόσωπο ενός εργάτη - γλύπτη του δρόμου. Τρεμάμενα χέρια, καφέδες που γεμίζουν την πολυσύχναστη οδό, νερά που εξατμίζονται στον ήλιο και καρέκλες όπου σωριάζεται -σε επαναλήψεις- για να μην μιλήσει σ’ ό,τι βλέπει. Φόβος, αμαρτία, απαγορεύσεις της άθλιας ζωής μας...
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΟΡΝΗΛΙΟΣ ΚΡΙΚ
Ποιος ευθύνεται για την εξαφάνιση της Ντόροθυ Σνοτ; Ή μήπως είναι απαγωγή...; Τι συμβαίνει στον πύργο της Ούρσουλα ντε Φλαφ; Είναι στ' αλήθεια στοιχειωμένος ή κρύβει κάποιο ακόμα σκοτεινότερο μυστικό; Ποια κατάρα σκεπάζει το θρυλικό περιδέραιο της Νιαουφερτίτης; Και τι θα συμβεί σ' αυτόν που θα τολμήσει να το αποκτήσει; Κι ένα ταξίδι με το διάσημο τρένο Τούνδρα Εξπρές, όπου, μέσα στο χιόνι και τη σιωπή, μια σειρά από φοβερά εγκλήματα αρχίζουν να συμβαίνουν το ένα μετά το άλλο... Τις μυστηριώδεις, γεμάτες αγωνία αυτές υποθέσεις καλείται...
Διαβάστε περισσότερα...

Μισό παιδί
Ο Αντώνης Ράπτης, δεκαεφτά χρονώ αγόρι, αιματοκύλισε το Χρυσοδέντρι: μπήκε στην τάξη του μονοθέσιου σχολείου μ' ένα κλεμμένο πολυβόλο, σκότωσε τον δάσκαλο κι όλους σχεδόν τους φίλους του, κι έπειτα αυτοπυρπολήθηκε. Το μακελειό συντάραξε το ακριτικό χωριουδάκι, αλλά η αστυνομία έκλεισε τον φάκελο εν τάχει - το τι συνέβη ήταν φως φανάρι: άλλο ένα πειραγμένο σκατόπαιδο που, με αφορμή μια ερωτική απογοήτευση, έκανε τη ζήλια του φονικό όπλο. Όμως ο άνεμος της ενοχής τραντάζει ακόμη τα δέντρα του χωριού. Η μάνα του δράστη ξέρει ότι ο δολοφόνος κ...
Διαβάστε περισσότερα...

Δέσποινα
Κι αν η Παναγία ήταν Ελληνίδα μάνα; Η Δέσποινα έχασε τον γιο της -τριάντα τριών χρονώ παλικάρι, από μιαν αποκοτιά, μια φτυσιά στα μούτρα της χούντας- κι έχει γυρίσει την πλάτη στον θρύλο που ξεπήδησε απ' τον χαμό του: τι να την κάνει τη λατρεία του κόσμου, τους οπαδούς και τους πιστούς, όταν το παιδί της είναι μες στο χώμα; Κι έτσι επιστρέφει με τον νου στο μόνο καταφύγιο -στο παρελθόν- και ξαναζεί τα πάθη και τα λάθη της: το ακριτικό χωριό και τους γέρους γονείς της, το μωρό στα σπλάχνα της, με τον ανομολόγητο πατέρα, τον ξενιτεμό στην Αθ...
Διαβάστε περισσότερα...

Όταν κοιμούνται οι φίλοι μου
«Ο Μανωλιός, η Δήμητρα κι ο Γιάννης αντάμωσαν σε δύσκολους καιρούς. Πες μου, ζωή, γιατί στο τέλος κάνεις τους πιο γλυκούς δεσμούς λυπητερούς;» Τρία παιδιά -τραυματισμένα κι εξόριστα, χαμίνια του δρόμου- γνωρίζονται, φωλιάζουν σε μια κατάληψη των Εξαρχείων και γίνονται αδέρφια. Αρχές του '90, κι η Αθήνα ξέφρενη: ποτάμια πλούτου από τη μια, απόγνωση της νύχτας απ' την άλλη. Πρέζα, πεζοδρόμιο, μαχαιρώματα, άγρια φτώχεια. Οι τρεις φίλοι παλεύουν να ζήσουν τη νιότη τους, μα ο κίνδυνος πλανιέται ολόγυρα: αδίστακτα αφεντικά και πελάτες, εχθροί τω...
Διαβάστε περισσότερα...

Τζέρι
Τζέρι, αυτό το βιβλίο είναι για σένα. Γιατί μπήκες στη ζωή μας και τη μεταμόρφωσες. Σαν όλα τα σκυλιά, είσαι μια ανεξάντλητη μηχανή χαράς, κι η απλή σου ευτυχία, η ευγνωμοσύνη για το κάθε μας χάδι, η αστείρευτη, ανόθευτη αγάπη σου είναι ένα καθημερινό μάθημα - το δώρο μιας καθαρής καρδιάς. Κι έτσι, Τζεράκι, αυτό το βιβλίο είναι δικό σου, κι ας μην το διαβάσεις. Γιατί όποιος αγαπάει, υμνεί. Όποιος αγαπάει, λέει ιστορίες του αγαπημένου. Αν είχαμε όλοι την ψυχή σου, ο κόσμος θα 'ταν Παράδεισος. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

Φωτιά στα Σαββατόπαχα
Μπορεί μια απλή σοκολάτα να κάνει θαύματα; Πόσο μαμόθρεφτος μπορεί να είναι ένας ενήλικας; Μπορούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να προκαλέσουν διαταραχές και πώς αντιμετωπίζονται αυτές; Τι συμβαίνει όταν ένας αλλοπρόσαλλος συγγραφέας αρχίζει να ξεχνάει; Πόση οργή μπορούν να πυροδοτήσουν αριστουργήματα της παγκόσμιας τέχνης όταν τίθενται υπό την κρίση ανώνυμων σχολιαστών; Είναι η υψηλή μαγειρική το πρώτο βήμα για τον νευρικό κλονισμό; Κι είναι δυνατό μια μακαρονάδα να σώσει μια σχέση; Αυτά και άλλα φλέγοντα ερωτήματα της καθημερινότητας απα...
Διαβάστε περισσότερα...

Η μικρή λέξη αγάπη
Έμαθα να βάφομαι για να κρύβω τις μελανιές. Η Μάντια διδάχτηκε τη βία από μικρή: την είδε στο πρησμένο πρόσωπο της μάνας της, την υπέμεινε απ' το χέρι του πατέρα της, που ήταν νόμος στο σπίτι. Μεγάλωσε ανυπεράσπιστη: στη γενέτειρά της, μια κωμόπολη της Ημαθίας, ο κόσμος δεν ανακατευόταν στα οικογενειακά του άλλου. Έτσι, όταν στα δεκαοχτώ γνωρίζει τον Άκη, φιλόλογο απ' τη Σαλονίκη, αποφασίζει να το σκάσει, να αναζητήσει την τρυφερότητα, την ανεξαρτησία -να ζήσει ελεύθερη, χωρίς φόβο, πόνο και ντροπή. Όμως η βία έχει πολλά πρόσωπα, και πριν ...
Διαβάστε περισσότερα...

Το μυστικό του Λεονάρντο
«Πέθανα πρώτη φορά στα πέντε μου χρόνια...» Στη δύση του βίου του, φιλοξενούμενος του Φραγκίσκου Α΄ της Γαλλίας, ο Λεονάρντο ντα Βίντσι αποφασίζει ν' αφηγηθεί τη ζωή του: από την αθωότητα και την οδύνη των παιδικών του χρόνων μέχρι την πρώτη του επαφή με την τέχνη της εικόνας, τη μαθητεία του στο ατελιέ του Βερρόκιο και την πολυτάραχη νιότη του, με τους ανομολόγητους έρωτες και τη ραγδαία του ανέλιξη στην κορυφή του καλλιτεχνικού ιερατείου της Αναγέννησης. Όμως το αόρατο νήμα που ξετυλίγει τον μίτο της αφήγησης είναι η λαχτάρα του ηλικιωμέ...
Διαβάστε περισσότερα...

Τσιτσιμπού, η μάγισσα της πίστας
Γέρασε η Τσιτσιμπού -η θρυλική ρεμπέτισσα, η φωνή που γέμιζε κέντρα, και ράγιζε ποτήρια και καρδιές- κι αναρωτιέται αν έμεινε κανείς να τη θυμάται. Κι έτσι, οπλισμένη μ' ένα κασετοφωνάκι, αρχινά να λέει την ιστορία της, για να ξορκίσει τη λήθη. Θυμάται τη φρίκη της Κατοχής, την ορφάνια, την αδέσποτη καλοσύνη, τη μέρα που το σπάνιο λαρύγγι της φανερώθηκε σαν θαύμα, το αναπάντεχο σουξέ του Τσιτσάνη, που της άνοιξε την πόρτα της δόξας. Κι έπειτα... Έρωτες που έσβησαν σαν τα φώτα της πίστας το χάραμα, φίλοι που χάθηκαν στην ομίχλη του χρόνου. ...
Διαβάστε περισσότερα...

Έρως ανίκατε μάσαν
Τι κάνεις όταν βρίσκεσαι σ' ένα απομονωμένο ορεινό χωριό για το διήμερο των εκλογών κι ενώ όλοι σε μπουκώνουν λυσσαλέα με τα πιο εκλεκτά φαγιά της οικουμένης ο πορσελάνινος θρόνος αρνείται να ενδώσει στις ικεσίες σου; Κι αν ένα και μόνο εσώρουχο αρκούσε για να σε μεταμορφώσει στο πιο ποθητό πλάσμα του κόσμου; Θα ήταν ευλογία ή κατάρα; Και ποια η θέση όλων εμάς που μετά θάνατον δε θέλουμε ούτε να καούμε ούτε να ταφούμε, αλλά να μεταποιηθούμε σε χρηστικά και καλαίσθητα διακοσμητικά εσωτερικών χώρων; Τέτοια και άλλα αγωνιώδη ερωτήματα απαντιο...
Διαβάστε περισσότερα...

Η καρδιά του πατέρα μου
Μπαμπάκα, Για χρόνια, η αγάπη σου για μένα κι η αγάπη μου για σένα μιλούσαν άλλη γλώσσα. Κανείς μας δεν έφταιγε γι' αυτό: η ζωή είχε μπει ανάμεσά μας. Έπρεπε να μεγαλώσω για να δω καθαρά το πρόσωπό σου, να καταλάβω πόσα σου χρωστώ. Δυο τρόπους ξέρω μόνο να χαρίζομαι: ν' αγαπώ, και να γράφω. Και καθώς ήδη σ' αγαπάω απέραντα, σου χαρίζω αυτό το βιβλίο. Το μυστήριο της τρυφερής, μεγάλης σου καρδιάς ήτανε πάντα διάφανο. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

Η καλύτερη χειρότερη μέρα της ζωής σου
Δε γνωριζόμαστε, αλλά σε ξέρω. Έχουμε περάσει μέρες και μήνες μαζί, ο καθένας κλεισμένος στο σπίτι του. Έγραψα το βιβλίο αυτό για σένα και για μένα. Για να σου θυμίσω και να θυμηθώ την κοινή δοκιμασία μας, τον κοινό μας αγώνα. Γιατί η κατάθλιψη είναι συνηθισμένη και μοναδική, ύπουλη και διάφανη, τρωτή όπως κι εμείς οι ίδιοι. Ήταν ένας τρόπος να σου πω: Θα περάσει. Να σε διαβεβαιώσω - και συγχρόνως να καθησυχάσω τον εαυτό μου: η αρρώστια μας θεραπεύεται. Η χειρότερή μας μέρα είναι ακριβώς αυτό, και τίποτα περισσότερο: μια μέρα που παρέρχετα...
Διαβάστε περισσότερα...

Μικρό χρονικό τρέλας
Στις 28 Δεκέμβρη του 2008, στις τρεις τα χαράματα, ο μεγαλύτερος φόβος μου έγινε πραγματικότητα: κατά το κοινώς λεγόμενον, τρελάθηκα. Το μυαλό μου -ο κόσμος μου- γκρεμίστηκε και τη θέση του πήρε μια παντοδύναμη ψύχωση, που σαν παράσιτο με ξενιστή τον ίδιο μου τον εαυτό τρεφόταν και θέριευε με τις παρανοϊκές ιδέες που γεννούσε ασταμάτητα: ήμουν ο νέος Δαλάι Λάμα, ο Φύλακας στη σίκαλη, πληρωμένοι δολοφόνοι παραμόνευαν στο κατόπι μου. Σ' αυτό μου το παραλήρημα, ολοζώντανο ακόμα στη μνήμη μου, στη σύντομη νοσηλεία μου και στην κατοπινή, θανατε...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο άνθρωπος που έτρωγε πολλά
Πόσα όσπρια μπορεί να φάει κάποιος -ακόμα κι επ' απειλή Grexit- χωρίς να ρισκάρει τη σχέση του; Πώς γίνεται το ραβανί να περιέχει τα δώδεκα αυγά που υπαγορεύει η συνταγή χωρίς το τελικό αποτέλεσμα να μυρίζει σαν κάτι που μας άφησε χρόνους; Μπορεί μια σπανακόπιτα να σε γλιτώσει απ' τη χολέρα; Και τι μπορείς να κάνεις εντός του πλαισίου του νόμου όταν μια φιλήσυχη γειτόνισσα πέσει θύμα λυκανθρωπισμού; Αυτά και άλλα αγωνιώδη ερωτήματα απαντώνται με τρόπο σπαρταριστό σ' ένα βιβλιαράκι που αγαπήθηκε και πάχυνε με καινούριες ιστορίες και που ξεμ...
Διαβάστε περισσότερα...