ΣΤΑΘΟΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΣ

ΤΟ ΓΥΑΛΙ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΝΟΡΟ
Αύριο θα φτιάξω έναν αιώνα ολότελα στα μέτρα μου. Θα 'ναι τετράγωνος και στρογγυλός, μα θα 'χει κι ένα τριγωνάκι, εκεί, στην είσοδο. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΦΗΣΤΕ ΛΙΓΟ ΓΛΥΚΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΑΣ, ΚΥΡΙΕ ΚΑΦΚΑ!
Πες την αλήθεια! Ποια είναι πραγματικά αυτή που αλλάζει διαρκώς ηλικία και πρόσωπο, και πλάθει τη ζωή σου στα χέρια της; Ποιος της έδωσε το δικαίωμα να ισχυρίζεται ότι είναι γυναίκα σου; Είναι αλήθεια ότι την έχουν υπό την προστασία τους τόσο οι άγγελοι όσο και οι διάβολοι; Ποιος είναι αυτός που τη διεκδικεί τόσο επίμονα, κρυμμένος πίσω από χίλια προσωπεία; Για ποιο λόγο εκείνη θέλει να επισκεφθείτε μαζί την Πράγα; Είναι αλήθεια ότι ο κρυφός εραστής της είναι ο Φραντς Κάφκα; Πώς είναι να ζεις ταυτόχρονα σε μια έπαυλη, ένα φτωχικό διαμέρισμ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΙΔΑΝΙΚΟΣ ΚΑΙΡΟΣ ΓΙ' ΑΓΑΠΕΣ ΚΑΙ ΨΕΜΑΤΑ
Ο έρωτας, ο φόβος και η ιδιοτέλεια παραχαράσσουν την αλήθεια των πραγμάτων, τη φέρνουν στα μέτρα των επιθυμιών μας, την κάνουν αγνώριστη. Οι προθέσεις μας, οι ερμηνείες μας και, τέλος, τα ίδια τα γεγονότα μοιάζουν με μικρές πολύχρωμες ψηφίδες που, αν τοποθετηθούν με διαφορετικό τρόπο η μία δίπλα στην άλλη, δημιουργούν κάθε φορά και μια άλλη εικόνα της πραγματικότητας εξίσου πιθανής, εξίσου αιτιολογημένης, εξίσου αληθοφανούς. Ένα μυθιστόρημα με συνεχείς εξωφρενικές ανατροπές των ανθρώπινων σχέσεων. Όταν η πτήση γίνεται πτώση, ο υπολογιστικ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΜΩΡΟ
Ήθελα να πω μια ιστορία, κοιτάζοντας τον κόσμο ως "αντίπερα όχθη", χωρίς καλλωπιστικές ψευδαισθήσεις. Να δω την ελπίδα και την ομορφιά, όταν απεκδύονται την ψυχολογική τους αιτιολόγηση και φανερώνονται με την ωμότητα του κυνισμού και της βίας. Να ψηλαφίσω τις παραμορφώσεις του ορθού λόγου, όταν διαπλέκεται με το παράλογο, το σάστισμα και τη μωρία. Να σαλαγήσω τη γλώσσα στους λαβυρίνθους της κυριολεξίας και τις στενωπούς της πολυαναφορικότητας. Ήθελα να πω μια ιστορία από λάσπη και σύννεφο. Ένας πατέρας, ένα χαμένο μωρό, μια εξωφρενική αναζ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΓΡΑΦΙΑΣ (HOMO SCRIPTOR)
Η ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΦΟΒΟΤΑΝΕ: Η μάνα μου φοβότανε μην απολέσει δια παντός της παρθενιάς της τα λειριά. Νοίκιασε ξένη μήτρα κι εδέησα να γεννηθώ πάνω σε κάτι βράχια. Γύρω, τριγύρω "φου" πολλά σαν χλοερά καυσαέρια. Όπου τσαλακωνόταν ο θεός, κατέρχονταν μηδίζουσες πολίχνες. Στο παρακάτω το σκαλί, να σου κι ο Πολυδεύκης. "Που σε πέταξαν, άμοιρε;" γυρνάει και μου λέει. "Σε περιμένουν μύρια". Μα η μάνα μου φοβότανε, μ' έκρυψε στο βρακί της. Είχε για μένα σχέδια. Μ' ήθελε νοικοκύρη. Ν' αράζω στο μπαλκόνι κάθε απόγευμα μ' ένα φραπέ στο χέρι. [...] (Από τ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΤΟΝ ΚΟΙΤΑΞΑ
"ΛΕΕΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ": Λέει ο έρωτας: Θα σε γειώσω με τον τρόπο του ενστίκτου. Το βλέμμα σου θα είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμο να επωφεληθεί από ένα σκύψιμο μπροστά, ένα τυχαίο σταυροπόδι. Ή, ανάποδα, με μάτια σκύλας σε οίστρο, διαρκώς καρφωμένο εκεί που φουσκώνει το αρσενικό φερμουάρ σου. Να ξέρεις από την αρχή ότι εκεί είναι όλο το ζήτημα. Όπως στα έντομα, όπως στα άνθη, όπως στα έμφυλα γράμματα της αλφαβήτας. Τ' άλλα τα λέμε να παρηγορήσουμε το θάνατο. Τότε είναι που θα χωριστείς σε δυο χωράφια, θα χάσεις τη διάκριση. Κι ενώ μέσα σε πηχτές στα...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΜΟΒ ΓΟΗΤΕΥΕΙ ΤΑ ΣΑΛΙΓΚΑΡΙΑ

Η ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΑΛΕΠΟΥΣ

Ο ΩΡΑΙΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΘΗΡΙΑ ΤΗΣ ΣΤΑΧΤΗΣ

Η ΚΙΒΩΤΟΣ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΘΥΜΕΣ