Hellas Express

Παρουσίαση

Ο Λευτέρης, παιδί αντάρτη, μεγάλωσε στις παιδουπόλεις της Θεσσαλονίκης και της Ρόδου, που δημιούργησε η Φρειδερίκη για τα παιδιά από τις ρημαγμένες από τον Εμφύλιο περιοχές στο τέλος του πολέμου. Δεκαοκτώ χρονών βρίσκεται μετανάστης στη Δυτική Γερμανία, δουλεύοντας αρχικά ως εργάτης-γκάσταρμπαϊτερ σε εργοστάσιο. Σπουδάζει γραφικές τέχνες, τελειώνει την ΑΣΚΤ του Ντύσσελντορφ, με τον τίτλο του «Μαΐστορα», παίρνει ενεργό μέρος στον αντιδικτατορικό αγώνα ενάντια στη χούντα των συνταγματαρχών και του παρέχεται πολιτικό άσυλο από το γερμανικό κράτος.
Η Ζίγκι, από δεκαενιά χρονών σύντροφος του Λευτέρη, κουβαλάει όλα τα στοιχεία που σημάδεψαν τους Γερμανούς μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο και διαμόρφωσαν τις ζωές τους. Ως πρόσφυγας από την Ανατολική Γερμανία (Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας), φέρει τα τραύματα από την απώλεια της πατρίδας και των περιουσιακών στοιχείων, έρχεται αντιμέτωπη με τις προκαταλήψεις από την οικογένειά της και τον κοινωνικό περίγυρο εξαιτίας της σχέσης της με τον Έλληνα.
Αποφασίζουν οι δυο τους, μετά την πτώση της χούντας, να μετοικήσουν στην Ελλάδα. Ο Λευτέρης, έπειτα από δεκατέσσερα χρόνια παραμονής στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, μετανάστης για δεύτερη φορά στην ίδια του την πατρίδα, ξαναπιάνει το νήμα της ένταξης και της επιβίωσης στη χώρα του, με τις απαρχαιωμένες και συντηρητικές δομές. Η Ζίγκι μπαίνει σ' ένα άγνωστο για αυτήν περιβάλλον, που της επιφυλάσσει πολλά εμπόδια και ακραίες εμπειρίες. Η γεμάτη δύναμη και όραμα ενασχόλησή της με τη δημιουργία του Ελληνογερμανικού Σχολείου, μια προσπάθεια Γερμανών και Ελλήνων γονέων, ανοίγει μια καινούργια προοπτική, που της επιτρέπει να κατανοήσει την ελληνική κοινωνία.
Οι δύο παράλληλες αφηγήσεις τους περιγράφουν τις κοινές τους εμπειρίες, από διαφορετική σκοπιά, ενώ προβάλλουν την ευρωπαϊκή προοπτική που στοχεύει στην υπέρβαση των συγκρούσεων και των αναχρονιστικών συμπεριφορών που πηγάζουν από στενόμυαλους εθνικισμούς.
Φωτίζουν επίσης το κοινωνικό πλαίσιο μιας ιδιαίτερα δύσκολης και ταραγμένης εποχής, απόρροιας των συνεπειών του Εμφυλίου στην Ελλάδα και του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου που οδήγησε στη διχοτόμηση της Γερμανίας.
Περιγράφουν όμως ότι είναι εφικτή η δημιουργία μιας κοινής βάσης για αρμονική συμβίωση, παρότι και οι δύο προέρχονται από διαφορετικούς πολιτισμούς, κάτι που στη σημερινή ταλαιπωρημένη από την κρίση Ευρώπη δεν φαίνεται εύκολα πραγματοποιήσιμο. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ: ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΞΑΝΘΟΣ, 1949: ΔΡΑΜΑ
Ό,τι θυμάμαι από τα παιδικά μου χρόνια
Πλάτη Έβρου: Καλοκαίρι 1949 - καλοκαίρι 1950
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ: ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΞΑΝΘΟΣ, 1950: ΠΑΙΔΟΥΠΟΛΕΙΣ
Θεσσαλονίκη: Φθινόπωρο 1950-1951
Ρόδος: Άνοιξη 1954
ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ: ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΞΑΝΘΟΣ, 1956: ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗ ΔΡΑΜ
Δράμα: Φθινόπωρο 1956
ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ: ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΞΑΝΘΟΣ, 1959: ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ
Αθήνα: Ιούνιος 1959
ΜΕΡΟΣ ΠΕΜΠΤΟ: ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΞΑΝΘΟΣ 1963: ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ
Ντύσσελντορφ : Ιούνιος 1963
ΜΕΡΟΣ ΕΚΤΟ: ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΞΑΝΘΟΣ
1963: ΓΚΑΣΤΑΡΜΠΑΪΤΕΡ - ΒΟΗΘΗΤΙΚΟΣ ΕΡΓΑΤΗΣ ΣΕ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ
Στη φάμπρικα του Ντύσσελντορφ: Ιούνιος 1963
Καλοκαίρι 1964
Βενετία: Καλοκαίρι 1965
ΖΙΓΚΡΙΝΤ ΞΑΝΘΟΥ, ΕΙΣΑΓΩΓΗ: 1945-1964
ΕΝΑ ΒΡΑΔΥ ΣΤΟ «AU REVOIR»
1945-1953. Τα παιδικά μου χρόνια στο Πότσνταμ της DDR (Λ.Δ.Γ.)
1953. Εξέγερση στην DDR και φυγή στη Δύση
Δυτικό Βερολίνο μέχρι τον Απρίλιο του 1956
1956. Εγκατάσταση στη Δυτική Γερμανία
Λεβερκούζεν: Καλοκαίρι 1956
1956-1964. Μετακόμιση στο Ντύσσελντορφ και η γνωριμία μου με τον Λευτέρη
ΜΕΡΟΣ ΕΒΔΟΜΟ: ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΞΑΝΘΟΣ
1965: ΦΟΙΤΗΤΗΣ ΣΤΗΝ ΠΕΤΕΡ ΜΠΕΡΕΝΣ WKS
ΙΙέτερ Μπέρενς Werkkunstschule - WKS
Ντύσσελντορφ: Σεπτέμβριος 1965
Πέτερ Μπέρενς WKS: Ντύσσελντορφ 1966
Καλοκαίρι 1966
ΜΕΡΟΣ ΟΓΔΟΟ: ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΞΑΝΘΟΣ
1967: Η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ
Δικτατορία στην Ελλάδα: Καλοκαίρι σε Αθήνα και Ρόδο, 1967
21.2.1968: Gruga Halle Essen
Ιούλιος 1968
ΖΙΓΚΡΙΝΤ ΞΑΝΘΟΥ, 1965-1967
Ντύσσελντορφ: Από την Πρωτοχρονιά του 1965 μέχρι το καλοκαίρι 1967
1967. Ταξίδι στην Ελλάδα
ΜΕΡΟΣ ΕΝΑΤΟ: ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΞΑΝΘΟΣ, 1969-1970: ΑΝΩΤΑΤΗ ΣΧΟΛΗ ΚΑΛΩΝ ΤΕΧΝΩΝ
ΑΣΚΤ του Ντύσσελντορφ: Σεπτέμβριος 1969-1970
Καλοκαίρι 1970: Γιουγκοσλαβία, νησί Χβαρ (Φάρος) στην Αδριατική
Ομάδα 168 της Διεθνούς Αμνηστίας
11.11.1970: Η βόμβα στο Γενικό Προξενείο του Ντύσσελντορφ
ΖΙΓΚΡΙΝΤ ΞΑΝΘΟΥ, 1968-1974
Οργάνωση της κοινής ζωής μας
ΜΕΡΟΣ ΔΕΚΑΤΟ: ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΞΑΝΘΟΣ, 1971 ΣΤΑΘΜΟΙ ΤΟΥ ΑΝΤΙΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ
ΖΙΓΚΡΙΝΤ ΞΑΝΘΟΥ 1974-1978
ΜΕΡΟΣ ΕΝΔΕΚΑΤΟ: ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΞΑΝΘΟΣ, 1974: ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ-ΙΟΥΛΙΟΣ - ΤΑ ΠΑΝΩ ΚΑΤΩ
Τα πάνω κάτω
19675: Καλοκαίρι στη Σίκινο
Το μακρύ καλοκαίρι του '76 και το «στρατιωτικό»
ΜΕΡΟΣ ΔΩΔΕΚΑΤΟ: ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΞΑΝΘΟΣ, 1976: «ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ» - ΤΡΙΠΟΛΗ, ΝΑΥΠΛΙΟ, ΣΙΝΔΟΣ
1976: Καλοκαίρι στη Μήλο, «στρατιωτικό»
Τρίπολη, Σεπτέμβρης 1976
ΜΕΡΟΣ ΔΕΚΑΤΟ ΤΡΙΤΟ: ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΞΑΝΘΟΣ, ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ - ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 1977
Ιανουάριος 1977: Επιστροφή στο Ντύσσελντορφ
Οκτώβριος 1977: Παλιννόστηση
Το τελωνείο της Θεσσαλονίκης. Οκτώβριος 1977
Γενάρης 1978
ΚΑΤΕΕ
ΖΙΓΚΡΙΝΤ ΞΑΝΘΟΥ: ΕΛΛΑΔΑ 1978, ΜΙΑ ΝΕΑ ΑΡΧΗ
Ελλάδα 1978, μια νέα αρχή
1978: Η δημιουργία ενός πρωτοποριακού σχολείου. Κεντρική ιδέα και στόχοι της ιδρυτικής πρωτοβουλίας
Δημιουργία του σχολείου
Μάθαμε από τις δυσκολίες
Ο κοινός στόχος ενώνει
Οι σχέσεις με το Υπουργείο Παιδείας και με τους Έλληνες συναδέλφους
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ