ΗΛΕΚΤΡΑ

ΦΩΤΗΣ ΑΓΓΟΥΛΕΣ
Πως ο Αγγουλές ήταν απλά "ένας λαϊκός τροβαδούρος του πόνου, της αγάπης, της ανθρωπιάς" θα πρέπει να το ξεχάσουμε. Τα συναισθήματα που διατρέχουν τα ποιήματά του είναι κάπως κοινά, με την έννοια που δίνουμε στον όρο "κοινή αίσθηση", αλλά η νοοτροπία του απέχει πολύ από τον κοινό νου. Το έργο του έχει βέβαια τα όριά του, αλλά είναι φανερό πως ανήκει σ' εκείνον τον τύπο ποιητή που γέννησε ο Καρυωτάκης ανένταχτος διανοούμενος, που αδυνατεί να αναγνωρίσει δικαιώματα στην αρχή της πραγματικότητας και χάνεται στην προσωπική του άβυσσο, υπερασπίζ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ "ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ ΑΝΔΑΛΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑΣ"
"Νεαρέ Γιόνα με τις μπούκλες τις ξανθές και τα μαύρα λαμπερά μάτια, η καμπούρα που λες μπορεί να είναι και κοιλιά γκαστρωμένη, που θέλει να γεννήσει την αλήθεια του καθενός. Μια πυραμιδωτή αντίδραση, που έχει φτερά ινδιάνικου βέλους από μεσκαλίνη - και εισχωρεί εντός σου με ταχύτητες αναπόδεικτες από φυσικούς, μαθηματικούς ή αστρολόγους... Πρόσεχε!, ...μας είπε ο Μιχάλης Κατσαρός κι έσκυψε στο ποτήρι με το κονιάκ ΒΟΤΡΥΣ, καθώς μια αστραπή διέσχιζε τον ουρανό γεμίζοντας με φως το πρόσωπό του που, αυλακωμένο απ' τις ρυτίδες, πιο πολύ έμοιαζε...
Διαβάστε περισσότερα...

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΑΒΑΝΑΣ
Η Αβάνα των τελευταίων ημερών του Φιντέλ Κάστρο στην εξουσία. Η μεγαλοπρεπής αλλά και ξεφτισμένη, καθημερινή αλλά και παράφορη Αβάνα της οργιαστικής μουσικής, των αξεπέραστων πούρων, των καλλιτεχνών του δρόμου, των ιερειών της νύχτας και του έρωτα, των μυθικών μπαρ, της νέας ηθικής της τουριστικής εποχής, δοσμένη κινηματογραφικά, πλάνο πλάνο, από την πένα και τον φωτογραφικό φακό της Ιουστίνης Φραγκούλη-Αργύρη. Η συγγραφέας αφουγκράζεται τους ήχους της πόλης, καταγράφει την ομορφιά της αρχιτεκτονικής της, ρουφά ηδονικά τα αρώματα της Καραϊ...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΜΗΔΕΙΑ ΔΕΝ ΒΛΕΠΕΙ ΕΦΙΑΛΤΕΣ
Οι άνθρωποι δεν ξέρουν. Όλο μαθαίνουν κι όλο δεν ξέρουν. Όλο μαθαίνουν κι όλο δεν θέλουν να ξέρουν. Καμιά φορά νομίζω ότι επίτηδες δε θέλουν να ξέρουν. Δεν αντέχονται τόσα πολλά. Γιατί όταν ξέρεις, όταν ξέρεις στ’ αλήθεια, αυτό σε πάει κατ’ ευθείαν στην αγάπη. Και ίσως να μην είναι πλασμένος ο άνθρωπος για τόση αγάπη. Έρχονται εδώ, τα παρατάνε πότε κρυφά, πότε φανερά και φεύγουν. Φαντάσου να μην αντέχαμε να αγαπήσουμε, να μην είχαμε το πιο τρομερό: να μην είχαμε συνηθίσει στην αγάπη. Θα γέμιζαν τα σπίτια τους βογκητά και ουρλιαχτά και κραυ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΚΟΝΤΙΝΗΣ
Το όνομα Κοκοντίνης μπορεί να μη σημαίνει, λοιπόν, και πολλά πράγματα σε επίπεδο κεντρικής δημοσιότητας, αλλά, αν βρεθείτε, ας πούμε, σε αρβανιτοχώρια της Αττικής και της Βοιωτίας -θα βρείτε ακόμα και σήμερα πολλούς ανθρώπους που έχουν τραγουδήσει και χορέψει πολύ στις εκδηλώσεις που έπαιζε -έχουν όλα τα τραγούδια που έχει παίξει σε δίσκους αλλά και πολλές ζωντανές ηχογραφήσεις του, ερασιτεχνικές ή επαγγελματικές, και γενικά πίνουν νερό στο όνομά του, και τον θεωρούν είδωλο, στα κυβικά των πιο πολυακουσμένων καλλιτεχνών του καιρού μας. Η σ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΘΕΟΤΟΚΗΣ
"Άρχισε ένα καινούργιο μυθιστόρημα. Όμως, μόνο τριάντα σελίδες κατάφερε να γράψει στο χαρτί, πιο πολύ δεν μπόρεσε, η πένα έπεφτε από τα χέρια του. "Δεν μπορώ πια να γράψω", παραπονιόταν με απελπισία στη γυναίκα του και της έδινε με θλίψη την πένα. Κοιτούσε το τετράδιο με τα ανολοκλήρωτα λόγια του και της έλεγε μελαγχολικά: "Φύλαξέ το". Κάποτε νόμιζε πως η υγεία του μπορούσε να καλυτερεύσει. Τις νύχτες του χειμώνα καθόταν με τον Νίκο Λευτεριώτη και του εξιστορούσε για ώρες ένα σωρό σκηνές από το έργο αυτό. Το είχε όλο στο μυαλό του και γελο...
Διαβάστε περισσότερα...

ΓΙΩΡΓΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ
"Στις δεκαοχτώ Φεβρουαρίου 1985, ο Γιώργος Ιωάννου επιστρέφει στη γενέτειρα πόλη. Χιονίζει. Λευκές νιφάδες σκεπάζουν απαλά το Σέιχ Σου, το ξανθωπό βουνό των ξανθομάλλικων παιδικών του χρόνων, από τη μεριά της γκρίζας θάλασσας φαίνεται να έρχεται η τρελή Ρωσίδα με το κάτασπρο μακρύ της φόρεμα και το λευκό πέπλο, κρατώντας στο προτεταμένο χέρι το άσπρο λουλούδι του Ευαγγελισμού [...]. Κι ο Γιώργος Ιωάννου προχωρεί, η ομίχλη και το χιόνι πυκνώνει, αλλά εκείνος χαίρεται και αγαλλιάται γιατί επιτέλους το σώμα του γίνεται σώμα της αγαπημένης πόλ...
Διαβάστε περισσότερα...

YUE LAOU, Ο ΦΕΓΓΑΡΟΠΟΙΟΣ
Ο σατανικός Κινέζος μάγος Γιούε Λάου είναι δημιούργημα του Αμερικανού συγγραφέα Robert W. Chambers (1865-1933) και εμφανίστηκε το 1896 στη νουβέλα Ο Φεγγαροποιός (The Maker off Moons). Ο Γιούε θέλει να κυριαρχήσει σ' ολόκληρο τον κόσμο, με όπλο την απόλυτη φρίκη. Οι Εκδόσεις Ηλέκτρα δημιούργησαν τη σειρά ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΔΙΑΒΑΣΜΑ για να προσφέρουν στους Έλληνες αναγνώστες τις σπάνιες συγκινήσεις που απόλαυσαν εκατομμύρια άνθρωποι τα τελευταία 100 χρόνια, διαβάζοντας τα αριστουργήματα της παγκόσμιας λαϊκής λογοτεχνίας. Τα κείμενα μεταφράζονται...
Διαβάστε περισσότερα...

HOLLYWOOD
Ρώμη, 1963. Η Άννα Μανιάνι συναντά για πρώτη φορά την Μπέτυ Ντέιβις. ΜΠΕΤΥ: Άννα, είσαι η καλύτερη ηθοποιός. ΑΝΝΑ: Όχι, Μπέτυ μου, εσύ είσαι η καλύτερη. ΜΠΕΤΥ: Άννα, μη μου φέρνεις αντιρρήσεις, εσύ είσαι η καλύτερη. ΑΝΝΑ: Δεν σου φέρνω αντιρρήσεις, απλώς λέω πως εσύ είσαι η καλύτερη. ΜΠΕΤΥ: Εντάξει, λέω τότε πως είμαστε και οι δύο οι καλύτερες. Η Άννα γέλασε με το βαθύ ηχηρό της γέλιο. Ένα βιβλίο σαν χολιγουντιανή υπερπαραγωγή, με καστ δεκάδων πρωταγωνιστών, ξαναζωντανεύει μια μυθική εποχή του κινηματογράφου! Και οι σταρ του Χόλλυγουντ, ό...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΑΛΕΞΗΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ
Με αφορμή την θριαμβευτική είσοδο στην πολιτική ζωή του Αλέξη Τσίπρα ο Νίκος Λακόπουλος εξετάζει την πολιτική ιστορία της Νεώτερης Ελλάδας, την ιστορία της Αριστεράς και των νεανικών-φοιτητικών κινημάτων, τα πρόσφατα μαθητικά κινήματα και την εκλογική συμπεριφορά των Ελλήνων από τον περασμένο αιώνα μέχρι σήμερα. Με έναν τρόπο κινηματογραφικό, ο συγγραφέας, αναζητά τα αίτια της διάσπασης της Αριστεράς, τους προγόνους των σημερινών κινημάτων, τις πηγές της πολιτικής κακοδαιμονίας και απαντά στο ερώτημα αν μπορεί να υπάρξει μια νέα ενιαία αρι...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΕΡΑΣΤΗΣ ΠΟΥ ΔΙΑΛΕΞΑ ΓΙ' ΑΠΟΨΕ
(. . .) Εραστές με πρόσωπα από μάρμαρο, πηλό ή σάρκα. Κορμιά γνώριμα και άγνωστα, ποθητά ή αδιάφορα. Στιγμές όπου ο πόθος συγχέεται με την περιέργεια, το χθες με το τώρα και το αύριο. Απλές, καθημερινές καταστάσεις που διογκώνονται, παραμορφώνονται ή διολισθαίνουν απρόσμενα στο παράλογο. Όπως σημειώνει στον πρόλογό του ο ποιητής Νάνος Βαλαωρίτης, «το ξάφνιασμα στης Ελένης Αυγούστου το γράψιμο, είναι το πιο κοινό και αναμενόμενο συμβάν, ένα συμβάν που διασχίζει τον συμβατικό χώρο της καθημερινότητας με την άνεση μιας λεπίδας που κόβει ένα ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΥΛΑΛΟΥΜ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ
Στέκομαι ακούω κύματα να ωρύονται το μαρτύριο κάποιας ακτής κοιτάζω το χέρι μου: κρατάω μια φούχτα άμμο χρυσή... Ασήμαντο απόκτημα! Και πώς γλιστράει ανάμεσα στα δάχτυλα, πώς χάνεται βουλιάζει κι εγώ θρηνώ θρηνώ, βουλιάζει! Θεέ μου, αν έσφιγγα γερά το χέρι, θα την έσωζα; Θα την κρατούσα μακριά απ' τ' ανελέητο κύμα; Όνειρο μέσα σε όνειρο είναι ό,τι ζούμε; Αυτό; Τα σημαντικότερα ποιήματα της μεγαλύτερης λογοτεχνικής φυσιογνωμίας που γνώρισε ποτέ η Αμερική, σε σύγχρονες μεταφράσεις. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΥΖΗΤΩΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΔΡΟ ΑΛΜΟΔΟΒΑΡ
Σε όλη τη διάρκεια των συζητήσεών του με τον Φρεντερίκ Στρως, ο λόγος του κινηματογραφιστή ξετυλίγεται ελεύθερα: αναπόληση της παιδικής ηλικίας, τεχνική επεξήγηση μιας σκηνής, αφήγηση ενός σεναρίου που δεν γυρίστηκε ποτέ, ερωτικός σχολιασμός των ταινιών-φετίχ, προσωπικές ερμηνείες της σημασίας ενός αντικειμένου, μιας εικόνας, ενός ρόλου... Οι παρεμβάσεις του Πέδρο Αλμοδόβαρ είναι τόσο παραγωγικές, όσο και ο κόσμος μέσα στον οποίο μας ξεναγούν: φωτογραφίες, σχέδια, κείμενα, παρτιτούρες, μακέτες... Έτσι, το βιβλίο συναντάει την κίνηση μιας π...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Στη ζωή του Περικλή Γιαννόπουλου έβρεχε διαρκώς. Είχε γεννηθεί σε μια πόλη υγρή, την Πάτρα. Όταν πέθανε ο πατέρας του, έγινε ένας τσακισμένος άνθρωπος. Τότε ήταν που άρχισε να βρέχει παντού στον κόσμο γι' αυτόν. Βιαζόταν - όχι πως τον ένοιαζε πια η βροχή που τον είχε μουλιάσει. Τα βράδια πνιγόταν στα δάκρυά του. Το έδαφος είχε γίνει ολισθηρό. Βούλιαζε! Η θλίψη φαίνεται πως είναι υγρή. Καθόταν στο στενό του γραφείο και κοίταζε τα χέρια του. Λευκά, με καλοκομμένα νύχια, μακριά δάχτυλα. Κοίταξε την παλάμη του. Τη γραμμή της ζωής. Θαύμασε την ...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΟΔΟΙΠΟΡΙΑ ΤΟΥ ΙΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙΣΑΡΟΣ
Το «Έπος του ’40» η νεοελληνική λογοτεχνία το αντιμετώπισε εξαρχής εν θερμώ. Η προσέγγιση του πολέμου εκείνου - με εξαίρεση τον «Ανθυπολοχαγό» του Ελύτη - εξαντλείται σχεδόν εξ ολοκλήρου στο να επιβεβαιώσει τον ηρωικό αγώνα των καλών Ελλήνων και την εγκληματική δράση των κακών και δόλιων Ιταλών. Ο Κώστας Ι. Καλατζής πέρασε απέναντι. Έψαξε να βρει αυτούς τους κακούς. Δεν τους βρήκε. Μόνο δυστυχισμένους βρήκε, και ανεύθυνους και έναν μουλαρά με το μουλάρι του να εισβάλει στην Ελλάδα. Η «Οδοιπορία του Ιουλίου Καίσαρος - τούτο το βιβλίο - είν...
Διαβάστε περισσότερα...

ΓΙΑ ΜΙΑ ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΓΡΑΦΗΣ Β'
Το πρόβλημα της τοποθέτησης του υπερρεαλισμού στο μεγάλο μοντερνιστικό κίνημα του 20ού αιώνα έχει μείνει ανεξέταστο. Η διάδοση και οι χιλιάδες μελέτες για το φαινόμενο του υπερρεαλισμού μαρτυρούν την περιέργεια και το ρίγος που προκαλεί ακόμα και σήμερα η αλλοίωση της πραγματικότητας, συχνά ακραία, στις εικόνες των καλλιτεχνών. Η ποίηση, πιο δυσπρόσιτη, δεν χαίρει τέτοιας δημοφιλούς προβολής όσο τα εμπορικοποιημένα πια προϊόντα της υπερρεαλιστικής τέχνης, που φέρουν αμύθητες τιμές. Πρόθεσή μου είναι όχι να υπερασπιστώ την αληθινή οντότητα ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ ΑΙΩΝ
Ο Τρόμος, που αποτελεί το θέμα και, ταυτόχρονα, επέχει θέση κεντρικού ήρωα αυτού εδώ του βιβλίου, είναι συνώνυμος του 20ου αιώνα, αυτού του κουτσού, δίκην μηνός Φεβρουαρίου, αιώνα. . . Πρόβαλε στη δολοφονία του αρχιδούκα Φραγκίσκου-Φερδινάνδου στο Σεράγεβο (Ιούνιος 1914) εμφανίστηκε στις εχθροπραξίες και στα χαρακώματα του Α’ Παγκοσμίου πολέμου (1914-1918) αναπτύχθηκε και οργανώθηκε στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, στους βομβαρδισμούς ανοχύρωτων πόλεων και στην εξαφάνιση της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι κατά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο (1939-1945)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΛΕΒΙΑΘΑΝ
"Καθώς εκτυλισσόταν μέσα του αυτή η εξέγερση ενάντια στην αγάπη, η επιθυμία του μεγάλωνε ακόμη περισσότερο. Κάπου κάπου, ένιωσε να τον κατακλύζουν κύματα οργής στη σκέψη της οδύνης που του είχε επιβληθεί, και η ανάγκη να θριαμβεύσει, να προκαλέσει κι εκείνος κακό με τη σειρά του, ερχόταν να τον κατασπαράξει. Τι ωραία που ήταν η βία! Τι χαρά να κάνει εκείνη που τον ταπείνωσε να σκύψει το κεφάλι ως το χώμα! Είχε την αίσθηση ότι ένα σθένος πρωτόγνωρο κυκλοφορούσε κατά μήκος των χεριών του, ως τις άκρες των δαχτύλων του και τα χέρια του, σαν ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΝΙΚΟΣ ΑΛΙΑΓΑΣ
Ο πατέρας μου, λοιπόν, ήταν ο ράφτης του Ντελόν. Αυτό υπήρξε για μένα το αντικλείδι στο σχολείο, όταν ερχόταν η σειρά μου να υπάρξω για λίγο, ν' ανοίξω τη δική μου πόρτα του κρυμμένου θησαυρού. Εγώ, το παιδί των μεταναστών, που δεν είχε νταντά και προσωπικό δάσκαλο ξιφασκίας, ούτε έκανε ιδιαίτερα μαθήματα αγγειοπλαστικής την Τετάρτη το απόγευμα πριν από το τένις. Εγώ, το εξάχρονο παιδί που κοιτούσε με θαυμασμό τον πατέρα του να ράβει. Κοιτούσε τον Έλληνα ράφτη να γίνεται ένα με τα υφάσματα που χάιδευε, έκοβε, σιδέρωνε, έραβε με ευλάβεια κα...
Διαβάστε περισσότερα...

ΙΟΥΛΙΟΣ ΒΕΡΝ
Στον καιρό του διαβάστηκε πολύ, αλλά τα βιβλία του θεωρούντο κατάλληλα κυρίως για έφηβους. Στην εποχή μας, ο Ιούλιος Βερν έχει γίνει πια μύθος που προκαλεί πολλές και αντιφατικές ερμηνείες. Υπήρξε πρωτοπόρος της μοντέρνας επιστήμης και τεχνολογίας (υποτίθεται ότι οι αμερικάνοι έφτασαν στο φεγγάρι βασιζόμενοι στις ιδέες του!) ή μετέφερε απλώς μυθολογικά και θρησκευτικά μηνύματα; Ήταν ρατσιστής και αντισημίτης ή σεβόταν κάθε κουλτούρα; Ήταν αισιόδοξος ή απαισιόδοξος; Αριστερός ή δεξιός; Και τι σεξουαλικές προτιμήσεις είχε; Μήπως ήταν μισογύν...
Διαβάστε περισσότερα...