ΘΕΑ ΑΚΡΟΠΟΛΗ

Παρουσίαση

Καλοκαίρι του 1992. Πίσω από την επιβλητική πρόσοψη του ξενοδοχείου Athens Excelsior στην πλατεία Συντάγματος, μια αόρατη κυψέλη εργαζομένων ζει και δρα μακριά από τα βλέμματα της πελατείας, στα γραφεία, στα υπόγεια, στους διαδρόμους και στα δωμάτια των ορόφων. Ανάμεσά τους, ένας υποδειγματικός ρεσεψιονίστ, μια ιδιόρρυθμη καμαριέρα, ένας πρώην σεκιουριτάς και μια νεαρή διοικητική υπάλληλος αποκαλύπτουν τα οικογενειακά τους δράματα, τους δυνατούς έρωτες και τους προσωπικούς τους δαίμονες. Παράλληλα, ένα πλήθος επώνυμων και μη πελατών ζωντανεύουν το κλίμα της εποχής και την ατμόσφαιρα του ξενοδοχείου. Μυστικά του επαγγέλματος και απόκρυφα της γοητευτικής παράστασης που δίνουν οι ένστολοι υπάλληλοι χρωματίζουν τους χαρακτήρες τους, ενώ όταν ο ρόλος του καθενός έχει τελειώσει, σαν ηθοποιοί αλλάζουν ρούχα και επιστρέφουν σε μια πολύ διαφορετική καθημερινότητα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

«Τα παχιά χαλιά του ξενοδοχείου λειτουργούν ως σιγαστήρας των παθών, η ευταξία δεν πρέπει με τίποτα να διαρραγεί. Κι όταν κάτι συμβαίνει που ξεφεύγει από τη νόρμα (ακόμη και μια αυτοκτονία) με κάθε τρόπο πρέπει να μασκαρευτεί για να μην χαλάσει η έξωθεν καλή μαρτυρία του ξενοδοχείου. Άλλα, μήπως και οι ήρωες του ξενοδοχείου δεν μασκαρεύουν εν μέρει τα πράγματα της ζωής τους; Δεν παραχώνουν, άραγε, σε κρύπτες του μυαλού τους πρόσωπα και καταστάσεις που δεν τους βγήκαν και δεν ευδοκίμησαν; Υπό το βλέμμα της Ακρόπολης, το ξενοδοχείο, οι πελάτες, η καθημερινή τύρβη, η ζωή ως σαρωτική δύναμη προχωρούν με τον ίδιο ρυθμό. Η ζωή πάντα θα είναι εξόχως άγρια γι’ αυτά τα μικρά πτηνά του ξενοδοχείου Athens Excelsior». (Διονύσης Μαρίνος, bookpress.gr - 22/11/2019)