ΤΟ ΑΙΜΑ ΝΕΡΟ

To βιβλίο αυτό προτείνουν οι:

Toν/την συγγραφέα αυτόν προτείνουν οι:

Κριτικές για το προϊόν

Διαβάζεται σε μια ώρα, σε κρατάει για καιρό μαζί του. Αν και μυθιστόρημα, περισσότερο σε ποίημα πεζού λόγου φέρνει. Το ποιητικό εγώ βγαίνει από τον εαυτό του και αντικρίζει το παρελθόν σε ένα παιχνίδι μνήμης και αίσθησης. Διαβάζοντας την πρώτη πράξη καταλαβαίνεις τον προορισμό που σε τραβάει σαν μαγνήτης. Αδύνατο να μην ταυτιστείς, αδύνατο να μη συγκινηθείς.

Εξαιρετικο...Πρωτοτυπο και αληθινο!Νιωθεις να συνομιλεις με τον ιδιο τον πρωταγωνιστη...Εκπληκτικο...

Μέσα στο βιβλίο αυτό είδα πράξεις, σκέψεις και τις συνέπειές τους. Είδα το φόβο και πάθος εγωκεντρικά επιπόλαιων ανθρώπων με τη δυναμική της νεότητας που δεν βοηθά στις περιπτώσεις αυτές. Και είδα τους ίδιους ανθρώπους των οποίων οι επιλογές τούς παρουσιάζουν ασυμβίβαστους, κατά βάθος να είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό συμβατικοί και συντηρητικοί ή τουλάχιστον να χρησιμοποιούν τις συμβάσεις καιροσκοπικά. Πολύ δύσκολα ως (ενηλίκος) αναγνώστης δύναμαι να προσποριστώ τη σκιαγράφηση των χαρακτήρων του Βλαβιανού. Δεν γίνονται σαφή τα χαρακτηριστικά των ηρώων. Όλα γίνονται μέσα από την οπτική ενός παιδιού. Οφείλω να γίνω το παιδί που αφηγείται, να πονέσω, να φοβηθώ, να θυμώσω να ζητήσω εξηγήσεις... Το θυμωμένο παιδί οφείλω να ακολουθήσω λοιπόν και να δικαιώσω. Στην περίπτωση αυτή ο κόσμος των ενηλίκων με τα θέλω και τη ζωή που επιδιώκουν, χάνει όλα τα δικαιώματα. Προηγείται πάντα το παιδί. Όπως ακριβώς προηγείται πάντα ο πεζός έναντι του αυτοκινητιστή: αν ο πεζός παραβιάσει το κόκκινο ανθρωπάκι πληρώνει με ζωή κι ας είναι "παραβάτης". Δύναμη και αδυναμία του βιβλίου είναι αυτό το ηθικό δίδαγμα που διαβλέπω. Δύναμη, γιατί διερευνά το Δίκαιο. Αδυναμία γιατί αν ως ώριμος ενήλικας πια (ο αφηγητής) αισθάνεται ό,τι και ως παιδί, τότε απλώς ηθικολογεί και δεν μας αφήνει να προχωρήσουμε πέρα και μακριά από την μεμψιμοιρία.