ΕΛΕΓΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗ

Παρουσίαση

Στα τέλη του Νοέμβρη, μια μέρα που φύσαγε νοτιάς, κατά τις εννιά το πρωί, η αμαξοστοιχία της Βαρσοβίας πλησίαζε στην Πετρούπολη, τρέχοντας με όλη της την ταχύτητα. Αυτή είναι η περίφημη εναρκτήρια Φράση του Ηλίθιου, ίσως της πιο θεατρικής απ' όλες τις μεγάλες μυθιστορηματικές τραγωδίες του Ντοστογέφσκι. Σ' αυτή την αμαξοστοιχία, στο βαγόνι της τρίτης θέσης, συμβαίνει η συνάντηση του άρρωστου πρίγκιπα Μίσκιν με τον Ραγκόζιν και ο μηχανισμός της τραγωδίας μπαίνει σε κίνηση. Λίγο αργότερα ο Μίσκιν, στον προθάλαμο του σπιτιού των Επάντσιν, μένει έκθαμβος από την ακαταμάχητη ομορφιά ενός γυναικείου προσώπου που βλέπει σε μια φωτογραφία. Μ' αυτόν τον τρόπο ο Ντοστογέφσκι μάς οδηγεί κατευθείαν προς το μυστήριο της Ναστάσιας Φιλίπποβνα, προς το αίνιγμα του απόλυτου και της ομορφιάς που βαδίζει χέρι-χέρι με τον θάνατο. Μ' έναν άλλο, διαφορετικό τρόπο, ο φωτογράφος Βασίλης Κολτούκης εξερευνά την ομορφιά και τη μαγεία μιας πόλης. Οι εικόνες του είναι ένα είδος μαγικού καθρέφτη. Στην επιφάνειά του αντανακλώνται πρόσωπα, άνθρωποι και τοπία, αλλά την ίδια στιγμή οι εικόνες του συλλαμβάνουν την απόκοσμη αίσθηση ενός ονείρου: φασματικά πρόσωπα γυναικών, χιονισμένα δάση, ποτάμια και γέφυρες, δέντρα που αναδύονται μέσα από εκτάσεις πάγου, άλογα που φέρνουν στον νου τις εικόνες του Ταρκόφσκι, μια γυναίκα που ατενίζει τη θάλασσα ολομόναχη. Ένας κόσμος σκιών που ο φωτογράφος παρακολουθεί και καταγράφει με σεβασμό και αγάπη. Αυτή είναι η Αγία Πετρούπολη που αχνοφαίνεται μέσα από τις εικόνες του. [...] (Από την έκδοση]